Διανύουμε μια περίοδο οξυμένης επίθεσης απέναντι στους/τις εργαζόμενους/ες, την κοινωνία ολόκληρη. Μια περίοδο όπου, μετά και τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του Μαΐου, η επίθεση κεφαλαίου και κυβέρνησης απέναντι σε βασικά κοινωνικά αγαθά και συλλογικά δικαιώματα θα οξυνθεί. Πόσοι νεκροί άραγε χρειάζονται για να πειστούμε ότι έχουν ήδη «τραβήξει τη γραμμή» που καθορίζει πόσο μπορεί να ξοδέψει το κράτος για τις ζωές μας; Πόσο πιο ξεκάθαρα να ειπωθεί ότι θα επιδιώξουν να γίνουν οι απαραίτητες συνταγματικές αλλαγές, ώστε κάθε τι δημόσιο να ιδιωτικοποιηθεί, γιατί είναι «αδιανόητο το μονοπώλιο του κράτους στην εκπαίδευση», γιατί τα νούμερα δεν βγαίνουν, γιατί έτσι κι αλλιώς όποιος έχει να πληρώσει θα σωθεί. Μέχρι να κατασπαραχθεί κάθε σπιθαμή γης, μέχρι να αξιοποιηθεί και εν τέλει να καταστραφεί κάθε τι που μας περιβάλλει.
«Όσα δεν ζήσαμε, αυτά μας ανήκουν»
Αντί για πολιτικές συναίνεσης και διαχείρισης, η συγκυρία για εμάς – τους/τις εργαζόμενους/ες που βλέπουν τους κόπους και τις αποδοχές τους να χάνουν κάθε αξία, ενώ ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας αποκτά όλο και περισσότερο πλούτο- επιβάλλει να οργανώσουμε, να στηρίξουμε, να δυναμώσουμε κάθε συλλογική προσπάθεια και διεκδίκηση. Τώρα, περισσότερο από πριν, υπάρχει ανάγκη να ενισχυθούν οι αγώνες μας. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να αντισταθούμε στην κυρίαρχη λογική και ρητορική που θέλει τον κάθε έναν μόνο, «να παλεύει μέσα στο χάος για προκοπή». Απέναντι στον ατομικό αγώνα για επιβίωση οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να ξαναθέσουμε τους όρους και τη λυτρωτική δυναμική των συλλογικών αγώνων.
Το προηγούμενο διάστημα, μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, το εκπαιδευτικό κίνημα στάθηκε αντάξιο της ιστορίας του και της πολιτικής συγκυρίας. Παρά τις απειλές και τους εκβιασμούς η αξιολόγηση παραπαίει όπου κι αν επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί. Έχουμε επίγνωση ότι ο αγώνας θα είναι μακρύς και δύσκολος. Ξέρουμε όμως ότι αν αφεθούμε στο κυρίαρχο αφήγημα που λέει ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική», κάθε μάχη για τη ζωή και την εργασία μας, για το δημόσιο σχολείο και τα παιδιά θα χάσει το νόημα και τη δύναμή της.
Εν όψει λοιπόν του συνεδρίου της ΔΟΕ και της νέας χρονιάς που αναμένεται δύσκολη και απαιτητική καλούμε όλες και όλους στην Τακτική Γενική Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 16/6 στο 4ο ΔΣ Άνω Λιοσίων στις 12μ.μ.
Αποφασίζουμε πρόγραμμα δράσης για:
– ατομική αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων
– μονιμοποίηση νεοδιόριστων
– απεργία αποχή
– αναπληρωτές (μονιμοποίηση όλων αποκλειστικά με πτυχίο-προϋπηρεσία, ενάντια στο προσοντολόγιο και τον ΑΣΕΠ, εργασιακά δικαιώματα)
– αυξήσεις στους μισθούς
Καλούμε επίσης τα μέλη της επιτροπής αγώνα να δηλώσουν στη συνέλευση όλες τις στάσεις εργασίας που έχουν κάνει για το μπλοκάρισμα της αξιολόγησης, ώστε να καλυφθούν από το σωματείο.
Να μη λείψει κανείς/καμιά!
Μου αρέσει αυτό:
Like Φόρτωση...
