Μέχρις τις 29/10 η οριστική κατάθεση του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας των σχολείων με βάση το ΦΕΚ Β 5387/26-9-2024

Νέα λοιπόν ήθη βιώνουμε στην εκπαίδευση. Μετά την παρουσία αστυνομίας ως λύση «δια πάσα νόσο» (ως «νόσο» φαίνεται πως το Υπουργείο και οι εντολοδόχοι του εννοούν τους/τις εκπαιδευτικούς και τους/τις μαθητές/τριες), από τη σύλληψη(!!) συναδέλφου στη Δ/νση ΠΕ Δυτ. Αττικής καθώς η Δ/ντρια Εκπ/σης δήλωσε πως αισθάνθηκε απειλή από την παρουσία δασκάλων με τα παιδιά τους, τη Χαλκιδική όπου αστυνομία κλήθηκε να απομακρύνει 10χρονη μαθήτρια (!!) από το σχολείο της, το κλίμα τρομοκρατίας σε όλη την εκπαίδευση με απειλές, διώξεις και πειθαρχικά να στέλνονται στους ανθρώπους που κρατούν όρθια την εκπαίδευση χρόνια τώρα, από την ποινικοποίηση της απεργίας και την αδιανόητη λύσσα με την οποία επιχειρούν να επιβάλλουν την αξιολόγηση, που χωρίς να έχει εφαρμοστεί έχει φανεί ήδη τι σκοπό υπηρετεί… όλα καταμαρτυρούν πως διανύουμε ήδη μια περίοδο που η μάχη μας αφορά πια το αν θα νομιμοποιήσουμε την καταστολή και την τρομοκρατία ως συστατικά στοιχεία της εργασίας, του σχολείου μας, της ίδιας της ζωής και της ύπαρξής μας. Της δικής μας και των παιδιών μας.

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 4 Απρίλη η διαδικτυακή εκδήλωση “Φόβος και μοναξιά πίσω από τις οθόνες”, μια συζήτηση για τις ψυχολογικές επιπτώσεις της καραντίνας στα παιδιά, τους έφηβους και τις έφηβες, του Συλλόγου Εκπ/κών ΠΕ «Ηρώ Κωνσταντοπούλου» και της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής. Οι εξαιρετικές τοποθετήσεις των εισηγητών, της Δούκα Ευαγγελίας, εκπαιδευτικό και ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια, της κ. Ατσαλάκη Αμαλίας, Δόκτορα Κλινικής Ψυχολογίας– ψυχοθεραπεύτρια, Επιστημονική συνεργάτιδα του τμήματος Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου, του κ. Νικολαΐδη Γιώργου,  Ψυχίατρου και Δ/ντή της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού (ΙΥΠ), και της συναδέλφισσας Φρυδά Λίτσα, εκπαιδευτικό και μέλος στο ΚΕΜΕΤΕ/ΟΛΜΕ, φώτισαν όλες τις πλευρές του ζητήματος της ψυχικής υγείας στην περίοδο της πανδημίας, τις συνέπειες του εγκλεισμού και της καθήλωσης των παιδιών μπροστά από τις οθόνες τόσο για την παρακολούθηση της τηλε-«εκπαίδευσης» αλλά και για κάθε πτυχή της καθημερινότητάς τους πλέον.