Κοινή ανακοίνωση των εκπαιδευτικών σωματείων
που κάλεσαν σε κινητοποίηση ενάντια στη σύναξη
Γαβρόγλου, Λιάκου, Φίλη,
Διαμαντοπούλου, Φορτσάκη,
Ρεπούση

Θα μας βρίσκουν μπροστά τους

7/3/2017

Τα εκπαιδευτικά σωματεία που καλέσαμε σε κινητοποίηση στις 7/3 απέναντι στους νυν και πρώην Υπ Παιδείας και πολιτικούς  εκπροσώπους των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, που ψήφισαν  τα Μνημόνια και διαλύουν την Παιδεία,  δηλώνουμε τα εξής:

Η επίσημη αναβολή της εκδήλωσης από τους διοργανωτές αποτελεί επιτυχία του μαχόμενου εκπαιδευτικού κινήματος γιατί αποκαλύπτει πόσο υπολογίζουν τη δύναμή του και τη δυνατότητα να εκφράζει και να κινητοποιεί τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς  και να αποκαλύπτει στην κοινωνία την ουσία της πολιτικής  τους.

Επαναλαμβάνουμε ότι και μόνο η σύνθεση του «τραπεζιού»  της συναίνεσης και η επιλογή αυτών των συνομιλητών  από τον Υπ. Παιδείας και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αποκαλύπτει τον αποκρουστικό χαρακτήρα των περίφημων μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση και του 3ετούς προγράμματος για την Παιδεία, που έχουν ετοιμάσει.  Δεν είναι τίποτα άλλο από την προσπάθεια να επιβάλουν  τις απαιτήσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και ό,τι δεν μπόρεσαν να περάσουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και οι προσκεκλημένοι συνομιλητές τους, τους οποίους πέταξε στα αζήτητα το εκπαιδευτικό κίνημα και ο λαός.

Η συνεύρεση όλων αυτών και η προσπάθεια να καθορίσουν κοινή γραμμή, αντανακλά τη δυσκολία τους να περάσουν τις αλλαγές αυτές και το πόσο φοβούνται τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας. Γι΄ αυτό δε θέλουν να περάσει η εικόνα ότι είναι απομονωμένοι και περικυκλωμένοι από το εκπαιδευτικό κίνημα και προτίμησαν την αναβολή της συζήτησης.

Σ΄ αυτήν την κατεύθυνση κινείται η επίθεση που κάνουν στο οργανωμένο εκπαιδευτικό κίνημα και τα σωματεία του, όταν μιλάνε για αποφάσεις  «αριστερίστικων ομάδων  (υπό το κάλυμμα συνδικαλιστικών ενώσεων)». Είναι ο γνωστός και τόσο όμοιος τρόπος που αντιμετώπιζαν το κίνημα όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και η κάθε εξουσία. Προσπαθούν να το υποτιμήσουν και να εμφανίσουν τις αντιδράσεις ως ακραίες επιλογές κάποιων – μια άλλη εκδοχή της θεωρίας των άκρων – και να εμπεδώσουν ότι ο αποφασιστικός μαχητικός τρόπος διεκδίκησης δεν μπορεί να υιοθετείται από το οργανωμένο εκπαιδευτικό κίνημα. Αυτή είναι η αντιδραστική τακτική που ακολουθεί κάθε φορά η εξουσία, όταν θέλει να  στοχοποιήσει το κίνημα, προετοιμάζοντας την επόμενη επίθεση σε αυτό τόσο ιδεολογικά όσο και με ανοιχτή καταστολή.

Τους ξέρουμε καλά και τους ίδιους και τις μεθόδους τους. Καλά κάνουν και φοβούνται το εκπαιδευτικό κίνημα όχι βέβαια γιατί απειλεί, δήθεν, «τους ομιλητές και το κοινό», όπως παραπλανητικά δηλώνουν, αλλά γιατί το κίνημα είναι αποφασισμένο να αποκαλύψει την ουσία της πολιτικής τους συναίνεσης,  να ανατρέψει την πολιτική τους και να ακυρώσει την επίθεση τους στο δημόσιο σχολείο, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

Θα μας βρίσκουν μπροστά τους και μαζί μας όλη τη μάχιμη εκπαίδευση, που θα ανατρέψει και πάλι τα σχέδια τους υπερασπίζοντας το καθολικό δικαίωμα στη μόρφωση και τη δουλειά.

Οι σύλλογοι ΠΕ : Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Φυλής, “Αριστοτέλης”, Αιγάλεω, Αθηνά, “Κ. Σωτηρίου”,  Κερατσίνι -Πέραμα “Ν. Πλουμπίδης”,

Οι ΕΛΜΕ :  Ε΄ΕΛΜΕ Αθήνας,  Α΄ ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής (Ελευσίνας), ΕΛΜΕ Άνω Λιόσιων – Ζεφύρι – Φυλής, ΕΛΜΕ Καλλιθέας – Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου