Οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης της 23/11/2017:
1. Για την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση:
Στις 7 και 8 Οκτωβρίου 2017 πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος των Προέδρων και Κοσμητόρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων και Σχολών με τη συμμετοχή του Αν. Γενικού Γραμματέα του ΥΠΠΕΘ, Γιώργου Αγγελόπουλου και του Προέδρου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), Γεράσιμου Κουζέλη,
Το κεντρικό θέμα που συζητήθηκε ήταν η δημιουργία διευρυμένων Σχολών Αγωγής και Εκπαίδευσης, συνδεδεμένη με την παράλληλη ενοποίηση του χώρου εκπαίδευσης από τη βρεφική ηλικία έως τη διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση.
Οι Πρόεδροι των Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων – μέλη της Συνόδου εκφράστηκαν στην πλειονότητά τους θετικά για την ένταξη τμημάτων ΤΕΙ Προσχολικής Αγωγής, στο δυναμικό των Σχολών Αγωγής και Εκπαίδευσης.
Στη Σύνοδο υπήρξε συναντίληψη με τους εκπροσώπους της Πολιτείας όσον αφορά τη διεύρυνση αρμοδιοτήτων των Σχολών αυτών!!!
Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μπροστά στη νέα εκδοχή του σχεδίου “Αθηνά” για συγχωνεύσεις – καταργήσεις τμημάτων της Ανώτερης και Ανώτατης εκπαίδευσης στο ίδιο μήκος κύματος των περικοπών και της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης όλης της δημόσιας εκπαίδευσης. Μαζί με τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις θέλουν να διαλύσουν και τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχίων και να εισάγουν διαδικασίες πιστοποίησης μετά τα ΑΕΙ καθώς και διαδικασίες εξομοίωσης των παλιών πτυχίων καθώς και να καταρρίψουν οποιαδήποτε όρια ανάμεσα σε διαφορετικά διακριτά επιστημονικά – γνωστικά αντικείμενα επιβάλλοντας την χωρίς όρια κινητικότητα των εργαζόμενων. Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας προετοιμάζουν το εγχείρημα, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις τους προς την Ε.Ε., τον ΟΟΣΑ και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου όπως αυτά προβάλλονται τόσο στη μελέτη του ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών των Ελλήνων Βιομηχάνων), Ιούλιος 2017, με θέμα «Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στην Ελλάδα, Επιπτώσεις της κρίσης και προκλήσεις» όσο και στην ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ, αποτελώντας τμήμα μνημονιακού προαπαιτούμενου από το 2017 και μετά.
Το Πανεπιστημιακό κατεστημένο δίνει χείρα βοηθείας και συναινεί στο καταστροφικό σχέδιο. Τρία Πανεπιστημιακά τμήματα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα) εξέδωσαν απόφαση Συνέλευσης για συγχώνευση-ενοποίηση των σχολών ΑΤΕΙ Νηπιοβρεφοκομίας και των ΑΕΙ Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, κάποια άλλα Πανεπιστημιακά Τμήματα ήταν σύμφωνα με την ιδέα, αλλά δεν είχαν απόφαση Συνέλευσης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας κράτησε ουδέτερη θέση ενώ μόνο ένα εναντιώθηκε καθαρά προς την απόφαση αυτή, το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης της Κρήτης. Το πλάνο σχετίζεται και με πρόταση του ΙΕΠ για την ίδρυση Ειδικής Δομής με την ευθύνη της Συγκλήτου που θα παρέχει τα μαθήματα και την πιστοποίηση με τους στόχους και το περιεχόμενό τους να διαμορφώνεται από το ΙΕΠ σε συνεργασία με εκπροσώπους των Πανεπιστημίων.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά στην επιχείρηση ενοποίησης και ενιαιοποίησης της βρεφικής φροντίδας και μέριμνας που παρέχεται στον Παιδικό Σταθμό με την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση που παρέχεται στο Νηπιαγωγείο για τις ηλικίες 0-6 ή ακόμη και την εκπαίδευση των δύο πρώτων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου με το φάσμα να εκτείνεται στις ηλικίες 0-8. Ενδεικτική των προθέσεων αυτών είναι και η θέση του Δικτύου Πρακτικών Ασκήσεων Τμημάτων Προσχολικής Εκπαίδευσης για τον ενιαίο χαρακτήρα της προσχολικής εκπαίδευσης σύμφωνα με την οποία «Η εκπαίδευση στις μικρές ηλικίες αντιμετωπίζεται ως ενιαία στα περισσότερα μέρη του κόσμου και στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυμαίνεται στο φάσμα των ηλικιών 0 – 8 χρονών».!!!
Τα πεδία ανάπτυξης του εγχειρήματος αυτού αφορούν τόσο τις σπουδές και τα επαγγελματικά προσόντα – δικαιώματα των αποφοίτων όσο και το χαρακτήρα και τη φύση των δομών, τις οποίες οι απόφοιτοι εργαζόμενοι θα κληθούν να υπηρετήσουν. Η προώθηση και υλοποίησή των σχεδίων τους θα σημάνει την απογείωση της σχολικής αποτυχίας και διαρροής, την αποδιάρθρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, το τέλος του νηπιαγωγείου και δημοτικού σχολείου όπως τα γνωρίσαμε και τη διαμόρφωση μιας άλλης εκπαιδευτικής δομής με τραγικά αποτελέσματα για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και για τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών.
Είναι γνωστές σε παγκόσμια κλίμακα οι προθέσεις για ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, με βάση τις νεοφιλελεύθερες επιταγές. Δραστικές περικοπές και αναδιαρθρώσεις, αυτονομία της σχολικής μονάδας και λειτουργία της με όρους επιχείρησης, αποκέντρωση με μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση, αξιολόγηση και αυξημένη λογοδοσία, κατακερματισμός του σχολείου και αναδιαμόρφωση του προγράμματός του με βάση τους μνημονιακούς περιορισμούς και τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ μεταλλάσσοντας το έτσι στο πολυκατακερματισμένο, φθηνό σχολείο της ευελιξίας, της αγοράς και της αποσπασματικής πληροφορίας.
|
Στο πλαίσιο αυτό βάλλονται: |
|
1. Οι επιστημονικά διακριτοί ρόλοι της βρεφικής φροντίδας – μέριμνας και της αγωγής – εκπαίδευσης που τεκμηριωμένα πρέπει να παρέχονται σε διακριτές δομές, Πρόνοιας για την ηλικιακή κατηγορία 0-4 ετών (Βρεφονηπιακός Σταθμός) και Εκπαίδευσης για τις ηλικιακές κατηγορίες 4-6 ετών (Νηπιαγωγείο) και 6-18 ετών (ενιαίο 12χρονο Σχολείο). Το Νηπιαγωγείο μετατρέπεται από σχολική μονάδα διετούς εκπαίδευσης και αγωγής σε βαθμίδα εντός Παιδικού Κέντρου που θα φιλοξενεί από βρέφη ως παιδιά 6 ετών ή μέχρι 8 ετών με διαφορετικές ανάγκες. |
|
2. Ο αδιαμφισβήτητος χαρακτήρας της υποχρεωτικότητας της εκπαίδευσης η οποία οφείλεται ως παροχή από την Πολιτεία σε όλα τα παιδιά. Η εκπαίδευση, η οργανωμένη τουλάχιστον, ασκείται μόνο στο Σχολείο, από επιστήμονες εκπαιδευτικούς και είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά. Ο προνοιακός χαρακτήρας ωστόσο της μέριμνας και της φροντίδας δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικός αλλά παρέχεται από την Πολιτεία ως επιλογή εφόσον οι γονείς το επιθυμούν. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η επιλογή της κυβέρνησης να εμπαίζει την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία με τη μη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο Νηπιαγωγείο ενώ ταυτόχρονα διατηρεί το δικαίωμα επιλογής εγγραφής στον Παιδικό Σταθμό ή στο Νηπιαγωγείο για την ηλικία των προνηπίων. |
|
3. Ο δωρεάν χαρακτήρας των κοινωνικών αγαθών της Πρόνοιας και της Εκπαίδευσης με το άνοιγμα ενός τεράστιου χώρου στην ιδιωτικοποίηση καθώς προσφέρονται δυνατότητες ευρείας επέκτασης του συστήματος των κουπονιών /voucher μέσω των οποίων το κράτος, αντί να επενδύει σε δομές και προσωπικό, παρέχει χρήματα σε ιδιώτες για τη φιλοξενία – φοίτηση των παιδιών στις δομές. 4. Η μόνιμη και σταθερή εργασία καθώς τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο – ως προϋπόθεση άσκησης του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού – ισχύουν υπό την προϋπόθεση πραγματοποίησης προγραμμάτων επιμόρφωσης για τους εν ενεργεία και απόκτησης πιστοποιητικού διδακτικής και παιδαγωγικής επάρκειας για τους νέους αποφοίτους, σύμφωνα με σχετική πρόσφατη πρόταση του ΙΕΠ. Οι εξομοιώσεις αφορούν τόσο τον κλάδο των νηπιοβρεφοκόμων όσο και τον κλάδο των νηπιαγωγών ώστε να υποχρεωθούν να αποκτήσουν ενιαία ειδικότητα που θα λειτουργεί σε ένα ενιαίο εργασιακό τοπίο. Το γεγονός ότι όλοι πρέπει να μπουν στη διαδικασία της εξομοίωσης καθιστά σαφές ότι οι σχολές είναι διαφορετικές και με διακριτά αντικείμενα. Τα δε χρήματα που θα διατεθούν στα Πανεπιστήμια για να εξομοιωθούν οι δύο κλάδοι είναι πολλά και προέρχονται από προγράμματα ΕΣΠΑ και αποτελούν ένα από τους λόγους της απαράδεκτης και συναινετικής στάσης του πανεπιστημιακού κατεστημένου. |
|
Στο ίδιο πλαίσιο εξυπηρετούνται: |
|
|
|
|
Παράλληλα η υπόθαλψη κλίματος κοινωνικού αυτοματισμού ανάμεσα στους κλάδους των εργαζομένων που στοχεύει στο διχασμό τους και στη μεταφορά του πραγματικού διακυβεύματος σε μια πλασματική αντιπαράθεση συντεχνιακών συμφερόντων αποτελεί παλιά κλασσική μέθοδο που εκμεταλλεύεται την επισφάλεια και την αβεβαιότητα στον εργασιακό χώρο.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν δρομολογημένους μηχανισμούς εξυπηρέτησης της βαθιά αντιδραστικής αναδιάρθρωσης που επιχειρείται σε όλο το εύρος της Εκπαίδευσης.
Η κυβέρνηση, εναρμονιζόμενη με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και του κεφαλαίου, βάζει στο στόχαστρο τα πτυχία, τα επαγγελματικά δικαιώματα, το Δημόσιο Σχολείο και τον εκπαιδευτικό.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
-
Την ακύρωση των σχεδίων συγχώνευσης των σχολών ΑΤΕΙ Νηπιοβρεφοκομίας και των ΑΕΙ Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία. Όχι στην πιστοποίηση επαγγελματικών δικαιωμάτων μετά το πτυχίο. Πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα επ’ αυτού.
-
Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Ανωτατοποίηση των ΑΤΕΙ, δημιουργία πανεπιστημιακών τμημάτων βρεφονηπιοκομίας διακριτών από τα τμήματα αγωγής και εκπαίδευσης στην προσχολική ηλικία, με κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα.
-
Άμεση θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής φοίτησης στο Νηπιαγωγείο, στα πλαίσια της ενιαίας 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης (ενιαίο 12χρονο Δημόσιο Δωρεάν Υποχρεωτικό Σχολείο και Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 ετών στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο), προχωρώντας σε μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών και δημιουργώντας τις αναγκαίες κτιριακές και υλικοτεχνικές υποδομές.
-
Όλα τα παιδιά 0-4 ετών (των οποίων οι γονείς επιθυμούν) στους παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία και κουπόνια και με μόνιμο προσωπικό. Η πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει την υποδομή ώστε δημόσια και καθολικά να μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες πρόνοιας σε όλα τα παιδιά που απευθύνονται στους δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς αντί να μένουν χιλιάδες από αυτά εκτός των δημόσιων δομών όπως γίνεται τώρα.
ΚΑΛΟΥΜΕ
-
Τα Παιδαγωγικά Τμήματα των Πανεπιστημίων που έχουν εκδώσει αποφάσεις για συγχωνεύσεις – συνενώσεις να τις αναθεωρήσουν και να σταματήσουν την υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου των Νηπιαγωγών και των Νηπιαγωγείων.
-
Τη ΔΟΕ να αναλάβει αγωνιστικές πρωτοβουλίες για την ακύρωση των σχεδίων κυβέρνησης – Ε.Ε. – ΟΟΣΑ και στην κατεύθυνση υλοποίησης των αποφάσεων της 85ης και 86ης ΓΣ του κλάδου για την Προσχολική Αγωγή.
-
Τις/τους συναδέλφους νηπιαγωγούς να υπερασπιστούμε όλοι μαζί το δικαίωμα των παιδιών 4-6 ετών στην απρόσκοπτη φοίτησή τους στο Νηπιαγωγείο αλλά και τα εργασιακά μας δικαιώματα .
2. Για την αξιολόγηση:
Δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 26/10/2017 η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας με τον τίτλο «Νέο Δίκτυο Δομών Υποστήριξης του Εκπαιδευτικού Έργου». Φυσικά δεν πρόκειται για αύξηση της χρηματοδότησης της εκπαίδευσης ούτε βέβαια για εξαγγελία μόνιμων διορισμών που τόσο ανάγκη έχουν τα σχολεία μας. Πρόκειται για τη νέα προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να προωθήσει την αξιολόγηση. Ο υπουργός Γαβρόγλου μας είπε κατά τη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων του «ας μην φοβόμαστε τη λέξη αξιολόγηση». Τον Ιούνιο ωστόσο είδε ότι ο κόσμος της εκπαίδευσης δεν πάτησε την πεπονόφλουδα και δήλωσε μαζικά απεργία-αποχή από τα αξιολογόχαρτα. Βλέπει και η κυβέρνηση τους δημοσίους υπαλλήλους να κάνουν το ίδιο όλους αυτούς τους μήνες και αποφάσισε να θολώσει τα νερά με τις ορολογίες. Πλούσια η ελληνική γλώσσα (δε λέμε το αντίθετο) κι όπως πάντα εφευρετική. Αλλά καμία επικοινωνιακή προσπάθεια δεν μπορεί να αποκρύψει το πασιφανές! Η απόπειρα για (αυτο)αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών επανέρχεται σε συμφωνία με τους θεσμούς, τον ΟΟΣΑ και την ΕΕ! Άλλωστε, αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα για την υλοποίηση του τρίτου μνημονίου στην εκπαίδευση
Στην εισαγωγή της πρότασης μπορεί να διαβάσει κανείς βερμπαλισμούς περί «συγκρότησης ενός συγκεκριμένου πλαισίου εφαρμογής και υλοποίησης με αξιακές αναφορές… το πλαίσιο αυτό είναι προσανατολισμένο σε ανθρωπιστικές αναφορές… παραχωρείται παιδαγωγική ελευθερία στις σχολικές μονάδες… θέτει τα θεμέλια για την πραγμάτωση ενός ευρύτερου οράματος για ένα σχολείο δημόσιο, δημοκρατικό και συνεργατικό…το πλαίσιο αυτό ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων των μαθητών και άλλα τέτοια εύηχα που τα έχουμε ακούσει και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Δεν κρύβεται όμως και μια βασική στόχευση που δεν είναι άλλη από τη λεγόμενη αποκέντρωση. Διαβάζουμε: «Η σταδιακή αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος, ως βασικό στοιχείο της μεταρρυθμιστικής πολιτικής, αποτελεί εναλλακτική λύση για τον εκδημοκρατισμό του με την ενίσχυση της εφαρμογής συμμετοχικών μοντέλων στην οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης, στα οποία συμμετέχουν όλοι οι βασικοί συντελεστές της (Πολιτεία, εκπαιδευτικοί, μαθητές μέσω των Μαθητικών Συμβουλίων καθώς και η ευρύτερη κοινωνία μέσω των Συλλόγων γονέων και κηδεμόνων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης)».
Με την πρώτη ματιά στο 18σέλιδο κείμενο γίνεται φανερό ότι δημιουργείται μια νέα περιφερειακή δομή η ΠΕΚΕΣ (Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού), με στόχο την επιτήρηση των σχολικών μονάδων. Και για να μην έχουμε καμία αυταπάτη διαβάζουμε: «Οι πιθανοί ενδεικτικοί θεματικοί άξονες τίθενται μέσω σχεδίου προγραμματισμού το οποίο καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση και παρουσιάζεται στα σχολεία με οδηγίες συμπλήρωσης και ενημερωτικές συναντήσεις των διευθυντών των σχολείων με τα μέλη του ΠΕΚΕΣ… η έκθεση αποτίμησης αποστέλλεται στο τέλος στην ΠΕΚΕΣ». Τα νόστιμα περί της παιδαγωγικής αυτονομίας πάνε αμέσως περίπατο!
Η ουσία είναι η εξής: επανέρχεται η αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου (αποτίμηση σήμερα) και θα πραγματοποιηθεί με βάση κεντρικά καθοριζόμενα κριτήρια και στη βάση συνεργασίας ΠΕΚΕΣ και σχολικών διευθυντών. Αξιολόγηση επομένως. Η ΠΕΚΕΣ και ο οργανωτικός της συντονιστής λογοδοτεί άμεσα στο ΙΕΠ, ενώ στόχος της νέας δομής όπως αποκαλυπτικά μας τονίζεται είναι η «η υλοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής», την οποία όμως δεν διαμορφώνουν, όπως γνωρίζουμε, οι σύλλογοι διδασκόντων αλλά το κράτος. Η άμεση υπαγωγή των σχολικών μονάδων σε κεντρικές δομές και μάλιστα συγχωνευμένες, δημιουργεί ένα συγκεντρωτικό ιεραρχικό μοντέλο που διατηρεί ολόκληρη τη διοικητική ιεραρχία ενώ οι επικλήσεις στην παιδαγωγική αυτονομία και την παιδαγωγική ελευθερία ηχούν ως κακόγουστο αστείο στα σχολεία που στραγγαλίζονται από τον ασφυκτικό κεντρικό έλεγχο του myschool. Για ποια δημοκρατία του Συλλόγου Διδασκόντων μιλά η κυβέρνηση, όταν η ίδια πριν από δύο μήνες, με το ΠΔ 79 του αφαίρεσε ακόμα και αυτή την αρμοδιότητα της σύνταξης του εβδομαδιαίου ωρολογίου προγράμματος και την ανέθεσε αποκλειστικά στον διευθυντή;
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η αυτοαξιολόγηση (συγκρότηση των δομών «υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου») έρχεται να υπηρετήσει τις εκπαιδευτικές συντηρητικές αναδιαρθρώσεις που εξελίσσονται σταδιακά (νέα αναλυτικά προγράμματα, νέα σχολικά βιβλία το 2006, σχολείο ΕΑΕΠ, σχολείο Φίλη-Διαμαντοπούλου) και διαμορφώνουν το νέο ευέλικτο, φτηνό κι ανταγωνιστικό σχολείο της αγοράς, το σχολείο χυλός, όπου όλοι τα κάνουν όλα υπηρετώντας τον κατακερματισμό και τη δεξιότητα, με βάση τις επιταγές της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ. Το σχολείο των ταξικών ανισοτήτων και της σχολικής αποτυχίας.
Ορισμένες σημαντικές πτυχές ακόμα σχετικά με την πρόταση του Υπουργείου:
α. Η σπουδή του ΥΠΕΘ να μας δηλώσει ότι καταργεί το ΠΔ152 και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δείχνει πόσο φοβούνται τη μαχόμενη εκπαίδευση και την δυνατότητά της να μπλοκάρει και να καθυστερεί σοβαρές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις ως τώρα! Αλλά επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και κυρίως επειδή έχουμε πολιτική εκτίμηση ότι η κυβέρνηση προωθεί χωρίς αιδώ τα μέτρα ΕΕ-ΟΟΣΑ, τονίζουμε τα πρόσφατα ψέματα:
20.000 μόνιμοι διορισμοί, καθιέρωση δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, μείωση της αναλογίας των μαθητών ανά τμήμα στους 22 στην πρωτοβάθμια, 24.000 προσλήψεις αναπληρωτών. Όχι μόνο δεν υλοποίησαν αυτές τις εξαγγελίες αλλά κινήθηκαν σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση στα πλαίσια των συνολικών αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων.
β. Ο ΟΟΣΑ στην ενδιάμεση έκθεση για την ελληνική εκπαίδευση, θέτει, σε αυτή τη φάση, το στόχο της «εμπέδωσης κουλτούρας αξιολόγησης» η οποία επιτυγχάνεται μέσω της αξιολόγησης στελεχών και της αυτοαξιολόγησης σχολικής μονάδας.
γ. Οι ομάδες σχολείων αποτελεί έμπνευση του ΥΠΕΘ επί εποχής Διαμαντοπούλου και αφορούσε την αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής του δημόσιου σχολείου στα πλαίσια της γενικής ευελιξίας, αυτής δηλαδή που μετακινεί μαθητές σε όμορα για να μην προσχωρήσει σε χωρισμό τμημάτων, εκπαιδευτικούς σε 5-7 όμορα για συμπλήρωση ωραρίου και αύριο θα διευρύνει τα όρια ώστε να περικόπτει εκπαιδευτικό προσωπικό. Τα περί παιδαγωγικής συνεργασίας είναι το σύνηθες επικοινωνιακό τυράκι για να καλυφθεί η φάκα!
δ. Τα νέα όργανα που δημιουργεί η πρόταση του ΥΠΕΘ, φτιάχνουν νέες γραφειοκρατίες και ιεραρχικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, και φυσικά δεν μας απαλλάσσουν από το ρόλο των διοικητικών στελεχών!
Είναι πια φανερό! Η αξιολόγηση βλάφτηκε πολύ από την αδημονία του Μητσοτάκη να προχωρήσει γρήγορα και αποφασιστικά στην επιτέλεση του οράματός του, δηλαδή τις απολύσεις και την διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Όμως για αυτό, σου λέει τώρα ο νέος υπουργός Γαβρόγλου και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν φταίει η αγαθή έννοια της αξιολόγησης αλλά ο κακός, νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης. Θα έρθω τώρα εγώ και θα πω σε σας τους δασκάλους, «μη φοβάστε, η αξιολόγηση δεν θα δαγκώνει πια, θα είναι καλή, μαλακή, θα σας κάνει καλύτερους».
Η αξιολόγηση θα μας πει ότι είναι: διαδικασία αυτοπροσδιορισμού της σχολικής μονάδας, ενισχύει την αυτονομία και την αυτοοργάνωση της (είμαστε και αριστεροί, μην το ξεχνάμε), απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις που ασφυκτιούν κάτω από την πίεση του διοικητικού συγκεντρωτισμού, βελτιώνει τον καθένα μας και μάλιστα μέσα από συλλογικές διαδικασίες αναστοχασμού της εκπαιδευτικής μας πράξης, δίνει προστιθέμενη αξία στο έργο μας (κάτι σαν ΦΠΑ).
Θα μας πει και άλλα πολλά, πιο διανοουμενίστικα, πιο εύηχα και πιο πρωτοποριακά στα λόγια. Και θα μας δώσει πολλές λέξεις για να περιγράψει αυτή τη νέα και αγαθή αξιολόγηση, ακριβώς για να μας κάνει να ξεχάσουμε το παλιό της νόημα και να υποκύψουμε στο νέο, που θα πλασαριστεί σίγουρα καλύτερα. Καλύτερα στα λόγια γιατί στην πράξη και στην πραγματικότητα καμία αξιολόγηση δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε ένα μονοσήμαντο συμπέρασμα, είσαι ικανός-άξιος, δουλεύεις ή δεν είσαι ικανός-άξιος, απολύεσαι.
Είναι προφανές ότι η αξιολόγηση για να εγκατασταθεί στο ηθικό μας στερέωμα και να γίνει αποδεκτή πρέπει να επανανοηματοδοτηθεί. Πρέπει να ανοίξουμε μια πορτούλα στο νου μας που θα επιτρέψει την είσοδο του κακού με ένδυμα καλού. Αυτή την καλή πορτούλα επιχειρεί να κατασκευάσει ο νέος υπουργός.
Εμείς, η κακιά, οπισθοδρομική συντεχνία θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε από τη μεριά μας τα εξής:
-
η αξιολόγηση έχει ένα και μοναδικό σκοπό, να διακρίνει μέσα από το σώμα των εκπαιδευτικών και να ορίσει ένα σώμα ανθρώπων, που θα είναι ανάξιο να εργάζεται, ανάξιο να πληρώνεται, ανάξιο να έχει δικαιώματα, ανάξιο να ζει
-
η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, επιβάλλει κανόνες εργοστασιακής τυποποίησης προϊόντος, κανόνες επικίνδυνους για ανθρώπινες προσωπικότητες
Να θυμίσουμε επίσης ότι η μνήμη είναι όπλο των λαών. Η μάχη που δώσαμε με όλη μας τη δύναμη το 2014, δεν ήταν μάχη για την αξιολόγηση του Μητσοτάκη. Ήταν μάχη ενάντια στη διάλυση της δημόσιας παιδείας, στον κανιβαλισμό των ανθρωπίνων σχέσεων, στην τυποποίηση της εκπαιδευτικής πράξης, στην υποδούλωση των δημιουργικών και δημοκρατικών δυνάμεων από τα ερωτηματολόγια, τους δείκτες και τα ποσοστά. Την ίδια μάχη θα δώσουμε και πάλι όποτε χρειασθεί, σε πείσμα των θεσμών, των αγορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γραφειοκρατών που εξουσιάζουν τη ζωή μας.
Καλούμε τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να μην συμμετέχουν σε καμία περίπτωση στη νέα απόπειρα εγκλωβισμού του εκπαιδευτικού κινήματος σε στημένες διαδικασίες «διαλόγου». Σε διαφορετική περίπτωση καθίστανται συνυπεύθυνοι και συνένοχοι συμπληρώνοντας στο κάδρο των αντιεκπαιδευτικών επιλογών της κυβέρνησης και τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες.
Δεν συνδιαλεγόμαστε – δεν συνδιαχειριζόμαστε την αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική. Συνεχίζουμε αταλάντευτα τον αγώνα:
Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. Να καταργηθεί όλο το αυταρχικό – αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης, εσωτερικής, εξωτερικής, σχολείων και εκπαιδευτικών. Κατάργηση της ΑΔΙΠΔΕ. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους τους εργαζομένους. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.
Αποφασίζουμε Απεργία – Αποχή από κάθε διαδικασία
αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης. Δεν συμπληρώνουμε κανένα έντυπο. Δε συμμετέχουμε
σε καμιά ψηφοφορία σχετικά με το θέμα αυτό.
3. Για την εφαρμογή του προγράμματος σχολικά γεύματα:
Απαιτούμε το πρόγραμμα σίτισης να εφαρμοστεί σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από τη νομοθεσία και τον έλεγχο να αναλάβει εξειδικευμένο προσωπικό που θα προσληφθεί για τις ανάγκες του προγράμματος. Αρνούμαστε να γίνουμε συνένοχοι σε ενδεχόμενα τροφικών δηλητηριάσεων για αμφιβόλου ποιότητας γεύματα που θα δοθούν στα παιδιά.
Δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχτούμε την καταστρατήγηση των διδακτικών μας καθηκόντων και την παραβίαση του εργασιακού μας ωραρίου. Η ώρα που προβλέπεται για τη σίτιση (13.20 – 13.45) είναι ωράριο κατά το οποίο ενημερώνουμε γονείς και κηδεμόνες, συνεδριάζει ο σύλλογος διδασκόντων, παραδίδουμε βαθμολογία. Μετά την απόπειρα της μη προσμέτρησης της ώρας σίτισης στο ολοήμερο, έρχεται να προστεθεί ένα άτυπο μισάωρο κατά την διάρκεια του οποίου οι εκπαιδευτικοί καλούνται να φροντίσουν για την ασφαλή σίτιση των μαθητών τους! Δεν θα γίνουμε άλλο λάστιχο για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες τους. Να γίνουν άμεσα μόνιμες προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού.
Καλούμε:
-
τους συλλόγους διδασκόντων:
Να ενημερώσουν τους γονείς σχετικά με τις συνθήκες που θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα. Να τους καλέσουν από κοινού να διεκδικήσουν την διασφάλιση κάθε κανόνα υγιεινής και ασφάλειας από εξειδικευμένο και κατάλληλο προσωπικό (τεχνολόγοι τροφίμων, τραπεζοκόμοι, προσωπικό καθαριότητας).
Στη συνεδρίαση που αφορά στη διαδικασία σίτισης, να επικαιροποιήσουν το πρακτικό, καταγράφοντας τα προβλήματα που προκύπτουν και δηλώνοντας ότι δεν συμμετέχουν στις τριμελείς επιτροπές, καθώς οι αρμοδιότητες που τους ανατίθενται δεν εμπίπτουν στα διδακτικά και διοικητικά μας καθήκοντα. Το Πρόγραμμα θα μπορούσε να λειτουργήσει με διανομή των γευμάτων στους μαθητές-τριες για να τα παίρνουν στο σπίτι τους, εφόσον αυτά έρχονται συσκευασμένα. Την ευθύνη ομαδοποίησης και διανομής στους μαθητές-τριες θα πρέπει να έχει η ίδια η Εταιρεία που τα φέρνει.
-
Τους διευθυντές να συνταχθούν και να υλοποιήσουν την απόφαση των συλλόγων διδασκόντων, και να μην προβούν σε αντιδημοκρατικές ενέργειες ορίζοντας την τριμελή επιτροπή ερήμην των εκπαιδευτικών, όπως αναφέρεται στο έγγραφο: «η σύσταση τριμελούς Επιτροπής Παραλαβής των γευμάτων, με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 5 της με αρ. πρωτ. Φ.14/ΦΜ/181027/Δ1/25-10-2017 Υ.Α. (ΦΕΚ 3870 B’/3-11-2017) Πρόεδρος της Επιτροπής αναλαμβάνει ο Διευθυντής/Προϊστάμενος της σχολικής μονάδας, ενώ τις άλλες δυο θέσεις καταλαμβάνουν ο Υποδιευθυντής της σχολικής μονάδας, όπου προβλέπεται η θέση και ένας εκπαιδευτικός. Ο ορισμός των δυο (2) εκπαιδευτικών γίνεται με εισήγηση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας και με απόφαση του οικείου Δ/ντή Εκπ/σης Π.Ε»
Σε περίπτωση που οριστούν εκπαιδευτικοί, χωρίς τη θέλησή τους, στις εν λόγω επιτροπές τότε καλούμε σε μαζική και δυναμική κινητοποίηση στη διεύθυνση ΠΕ Δ. Αττικής. Ταυτόχρονα θα προβούμε ατομικά αλλά και συλλόγικά σε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου.
4. Απεργιακές κινητοποιήσεις:
-
Άμεση προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων σε κάθε περίπτωση ανακοίνωσης και προσπάθειας εφαρμογής των μνημονιακών αντιεκπαιδευτικών μέτρων (αύξηση ωραρίου, αύξηση μαθητών ανά τμήμα κλπ.)
-
Συμβολή σε πανεργατικό αγωνιστικό – απεργιακό συντονισμό για την ανατροπή των αντεργατικών, αντιλαϊκών πολιτικών .
Για τη Γενική Συνέλευση
Λιάκου Ζαχαρούλα — Φάσαρης Γιώργος