Ο ιός COVID-19 πήρε και στη χώρα μας, διαστάσεις πανδημίας. Σε παγκόσμιο επίπεδο διανύουμε τη χειρότερη υγειονομική κρίση μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα μπορούσε να είναι σειρά επιστημονικής φαντασίας, αλλά δυστυχώς είναι μια παγκόσμια πραγματικότητα με πολλαπλές συνέπειες, που θα βάλει τη σφραγίδα της στον κόσμο που ζούμε. Οι τραγικές ελλείψεις αποτέλεσμα της εγκληματικής υποβάθμισης της δημόσιας και δωρεάν υγείας και των κοινωνικών δομών οδηγούν να ανακοινώνονται όλο και αυξανόμενα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας, με αποκορύφωμα την απαγόρευση κυκλοφορίας, γιατί το σύστημαδεν μπορεί να ανταποκριθεί, ως όφειλε, στις ανάγκες μιας πανδημίας.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον έκλεισαν τα σχολεία και οι μαθητές μας και οι οικογένειές τους βρέθηκαν να ζουν αποκλεισμένοι στο σπίτι, μόνοι κι ανασφαλείς, με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί ο εγκλεισμός και η οικονομική ανέχεια, πολλές φορές τρομαγμένοι για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα, ανήσυχοι αν θα τους περιθάλψει το σύστημα υγείας αν αρρωστήσουν, έχοντας μείνει χωρίς δουλειά πολλοί, με την αγωνία ποια θα είναι η κατάσταση με την επιστροφή. Μας ζητήθηκε ​από το Υπουργείο ​να φτιάξουμε ηλεκτρονικές τάξεις ​και να παραδώσουμε στους μαθητές μας​ηλεκτρονικά μαθήματα. ​Πριν να γίνει λοιπόν αυτό ας αναλογιστούμε κάποια
δεδομένα:

• Πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι είναι έγκλειστοι λόγω της πανδημίας. Κόσμος
  πεθαίνει, κατά δεκάδες ενώ στην Ιταλία δεν ​ υπάρχει χώρος καν για ταφές.
•  Απαγορεύεται η κυκλοφορία και οι συναθροίσεις. Οικογένειες και άνθρωποι είναι μόνοι σε κατάσταση φυλακής. Γέροι άνθρωποι τα βγάζουν πέρα μόνοι τους.​ Και όσοι μέχρι στιγμής δεν το βίωναν, αρχίζουν πλέον να καταλαβαίνουν την συνεχώς αυξανόμενη σοβαρότητα της κατάστασης.
• Την ίδια στιγμή πολλοί από εμάς που έχουμε να δούμε τους δικούς μας ανθρώπους μέρες και αυτή την στιγμή είμαστε στην απόλυτη απομόνωση και ανημπόρια να τους βοηθήσουμε ή στη χειρότερη περίπτωση να τους αποχαιρετίσουμε.​​ Πραγματικά τολμά κανείς να σκεφτεί ότι δεν ξέρει αν ήταν η τελευταία φορά που είδε κάποιον και αν είχε προλάβει να του δώσει μια τελευταία αγκαλιά, καθώς άνθρωποι ανά τον κόσμο σβήνουν μόνοι τους σε μία ΜΕΘ, χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να αποχαιρετίσουν την οικογένειά τους;

Σε αυτό το χρονικό σημείο το υπουργείο της Παιδείας πήρε σημαντικές αποφάσεις σε σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα.

• Έδωσε κατευθύνσεις και υλικό για την ψυχολογική υποστήριξη των έγκλειστων παιδιών, εκπαιδευτικών και γονιών; ΟΧΙ.
• Έδωσε κατευθύνσεις και οδηγίες ώστε τα παιδιά να “ενασχοληθούν με ευχάριστες δραστηριότητες” ώστε όλη η οικογένεια “να χαλαρώσει, να έρθει πιό κοντά” (οι ​συστάσεις από το ΚΕΣΥ Πιερίας​, 17/3/20). ΟΧΙ.

Αντί λοιπόν το Υπουργεί  να:

• Εξασφαλίσει δωρεάν σύνδεση γρήγορου internet για όλους. Εξασφάλιση Η/Υ για μαθητές, άμεσα ένα δωρεάν tablet για κάθε μαθητή ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές μας να κάνουν χρήση των νέων τεχνολογιών για επικοινωνία, διαδικτυακή συνάντηση, συζήτηση, επαφή.
• Να προσαρμοστεί το πρόγραμμα της Δημόσιας Τηλεόρασης Π.χ. ειδικά προγράμματα, λειτουργία εκπαιδευτικής τηλεόρασης με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών, εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ κ.ά. Μέσω της δημόσιας τηλεόρασης,  να προβάλλονται καθημερινά ειδικές ενημερωτικές εκπομπές από τους αντίστοιχους επιστημονικούς φορείς με την παρουσία εκπαιδευτικών, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, ώστε να στηριχθούν οι γονείς στη διαχείριση των δύσκολων καταστάσεων που βιώνουν οι ίδιοι και τα παιδιά.

Αντίθετα, το μόνο μέλημα του υπουργείου ήταν να μας καλέσει να φτιάξουμε ηλεκτρονικά μαθήματα για τηλεκπαίδευση. Λες και μερικές σελίδες οδηγιών ή κάποιες επιμορφώσεις του πανικού θα μας επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουμε σωστά αυτά τα εργαλεία.

Μια απόφαση που δεν λαμβάνει υπόψιν ότι:

• δεν έχουν όλοι τα παιδιά την τεχνική δυνατότητα για να συμμετέχουν.
• δεν έχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί την τεχνική δυνατότητα ή τον  γραμματισμό για να συμμετέχουν. Μιλάμε για πλατφόρμες και αποθετηρια για τα οποία το ίδιο του υπουργείο προβλέπει ​επιμορφώσεις διάρκειας 2 ολόκληρων εξαμήνων,

Τα εργαλεία αυτά φτιάχτηκαν σαν συμπλήρωμα της δια ζώσης εκπαιδευτικής πράξης, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες ​ και όχι σαν εκπαιδευτική διαδικασία που μπορεί να σταθεί από μόνη της. Με δεδομένο λοιπόν ότι δεν μιλάμε για εκπαίδευση αλλά για απασχόληση αρκετών παιδιών από εκπαιδευτικούς να δούμε κάποιους προβληματισμούς:

• Στο επιχείρημα “αφού πληρώνεσαι, δεν πρέπει να δουλέψεις;”, ΑΠΑΝΤΑΜΕ ότι η δουλειά μας δεν ήταν ποτέ απασχόληση, αλλά ουσιαστική μόρφωση για όλους.
• Στο επιχείρημα “καλύτερα κάποια μόρφωση παρά μηδενική μόρφωση”, ΑΠΑΝΤΑΜΕ ότι η μόρφωση είναι μια διαδικασία που κατακτάται από την αλληλεπίδραση και την προσωπική επαφή σε όλη την 12ετή πορεία ενός παιδιού και όχι από φύλλα εργασίας που θα καλύψουν κάποιες εβδομάδες αποχής από τα σχολεία, σε μία ύλη που ούτως ή άλλως όλοι φωνάζουμε ότι είναι τεράστια και επιβαρύνει φοβερά τους μαθητές μας.
• Στο επιχείρημα “μα αφού το κάνουν κι οι άλλοι”, ΑΠΑΝΤΑΜΕ ότι αρνούμαστε να στρώσουμε το δρόμο στην κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών, παιδιών και γονέων. Δε θα δεχτούμε ποτέ τη νοοτροπία του άριστου και όσοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν στον Καιάδα. Η μαχόμενη εκπαίδευση αυτό ακριβώς υπερασπίζεται. Δωρεάν, καθολική παιδεία!
• Στο επιχείρημα ​“Δεν είναι καλό να έρθει μία κανονικότητα στη ζωή των παιδιών ή/και τη δική μας;”​ ,ΑΠΑΝΤΑΜΕ ότι ο εγκλεισμός στο σπίτι, η αποφυγή οποιασδήποτε κοινωνικής επαφής, ο συνεχής έλεγχος από τις αρχές για το πού βρισκόμαστε ανά πάσα στιγμή, η βίαιη αποκοπή των παιδιών από τους φίλους τους εξ ορισμού ΔΕΝ είναι κανονικότητα και σίγουρα η λύση δεν είναι να συνεχίσει να τρέχει η ύλη,αλλά να είμαστε όλοι καλά ώστε να αγκαλιαστούμε σφιχτά όταν ανταμώσουμε ξανά.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, σας καλούμε να τιμήσετε ​για άλλη μία φορά ​την ιδιότητα του εκπαιδευτικού και να ​μην φτιάξετε ​ηλεκτρονικά μαθήματα. Αν τα ‘χετε φτιάξει, ​μην τα λειτουργήσετε. Ο σκοπός που εξυπηρετούν είναι μόνο επικοινωνιακός, τόσο για το υπουργείο όσο και για όσους τρέφονται από το σχολείο. Και τα αποτελέσματά του θα είναι η διάλυση του σχολείου σαν ομάδα με κοινωνικές συνοχές, η απομάκρυνσή μας, η κατηγοριοποίησή μας.

Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να βρουν εκείνους τους τρόπους επικοινωνίας και επαφής με τους μαθητές τους, εφόσον το επιθυμούν, με τρόπους που δεν θα δίνει τη δυνατότητα στο Υπουργείο να αξιοποιήσει το επόμενο διάστημα και να εμφανιστεί θριαμβευτής στις πλάτες μας, χωρίζοντας μάλιστα τους εκπαιδευτικούς σε πρόθυμους και μη πρόθυμους, σε τεμπέληδες και εργατικούς, σε «άριστους» και «άχρηστους».

Τέλος, επισημαίνουμε ότι δεν προκύπτει υποχρεωτικότητα. Αντιγράφουμε από την εγκύκλιο: «προτείνεται να αξιοποιηθούν πληροφοριακά συστήματα, δίκτυα και εφαρμογές που έχει αναπτύξει το ΥΠΑΙΘ όπως για παράδειγμα το e-class και η Ψηφιακή Εκπαιδευτική Πλατφόρμα e-me.». ………Η επιλογή της πλατφόρμας που θα αξιοποιηθεί έγκειται στη διακριτική ευχέρεια του/της κάθε εκπαιδευτικού».Έτσι κι αλλιώς όλες οι εγκύκλιοι που αφορούν την «σύγχρονη» και «ασύγχρονη διδασκαλία» εξ’ αποστάσεως δεν είναι υποχρεωτικού χαρακτήρα γιατί δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών.    

Κάθε πίεση, εκφοβισμός ή απειλή είτε από διευθυντές, υποδιευθυντές ή την διοίκηση να καταγγέλλεται στο σωματείο, καθώς αποτελεί αυταρχισμό σε μια περίοδο ιδιαίτερα πιεστική για όλους μας.

Ας μείνουμε ήρεμοι και ψύχραιμοι, να προσέξουμε τους ανθρώπους μας και να κρατήσουμε την ηρεμία σε μας και τον περίγυρό μας. Το πρόβλημα γύρω μας και το αύριο που φέρνει είναι πάρα πολύ σοβαρό για να αναλωθούμε σε ψευτομαθήματα και δήθεν εκπαιδευτικές διαδικασίες.