Τους τελευταίους μήνες, οι “αυτόνομες” περιοχές της Ροζάβα-Κομπάνι, στη Δυτική Συρία δέχονται, την ανελέητη επίθεση, ενός από τα πιο απεχθή μορφώματα της ανθρωπότητας, την επίθεση από το στρατό των ισλαμοφασιστών του ΙSIS . Με τον πιο δραματικό τρόπο, επίσης έχει γίνει φανερό, ότι υπάρχουν όντως κάποιοι που επιχειρούν, έμπρακτα, να το σταματήσουν. Οι Κούρδοι των περιοχών αυτών, άντρες, γυναίκες και παιδιά, με λιανοντούφεκα στα χέρια προσπαθούν να σταματήσουν το στρατό των ΙSIS.
Οι Κούρδοι των περιοχών αυτών χρόνια ολόκληρα αγωνίζονται χωρίς κανένας να τους συνδράμει στο αίτημά τους για ανεξαρτησία. Κι όχι μόνο αυτό. Στην πραγματικότητα στερούνται στοιχειώδη δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού, γλώσσας, κουλτούρας και εκπαίδευσης είτε αυτό αφορούσε και αφορά την Τουρκία του ΝΑΤΟ, είτε τα αντίπαλα (στο ΝΑΤΟ και μεταξύ τους) καθεστώτα του Ιράν και του Ιράκ, είτε το πάλαι ποτέ μπααθικό καθεστώς του Άσαντ στη Συρία, στριμωγμένοι και θυσιαζόμενοι εν τέλει στη μέγγενη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή.
Σ’ αυτό το φόντο, οι περιοχές της Ροζάβα, φωτεινό παράδειγμα, για όλες και όλους μας, συνεχίζουν να πολεμάνε και να αντιστέκονται με κάθε τρόπο. Η επίθεση αυτή, που κορυφώθηκε, τον Οκτώβρη του 2014, οδήγησε χιλιάδες, πρόσφυγες πολέμου, να περάσουν με τα πόδια στη γειτονική Τουρκία. Το τουρκικό κράτος, σύμμαχος στην κυριολεξία του στρατού των ΙSIS, φυσικά και δεν δίνει δεκάρα για τους πάνω από 200.000 πρόσφυγες πολέμου από την περιοχή.
Όσο ο χειμώνας γίνεται όλο και πιο βαρύς, τόσο δυσκολεύουν οι ήδη φρικτές συνθήκες για αυτούς τους πληθυσμούς. Χωρίς σχεδόν καμία ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς σπίτια και θέρμανση, ακόμα και η εξεύρεση φαγητού για 200.000 πρόσφυγες, παιδιά, γυναίκες, άντρες, ηλικιωμένους είναι, χαρακτηριστικά δύσκολη. Το μόνο, όπλο, των λαών είναι η αλληλεγγύη, και αυτή τη στιγμή, πρέπει να την δείξουμε έμπρακτα. Το έχουμε κάνει και στο παρελθόν, πρέπει να το κάνουμε και τώρα. Μαζεύουμε αναγκαία εφόδια και τα στέλνουμε, στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Σουρούτς. Σε συνεργασία με το σωματείο εκπαιδευτικών της Τουρκίας, Egitim Sen, μαζεύουμε κουβέρτες, παλτό, μπότες, χειμωνιάτικα ρούχα για γυναίκες και παιδιά, σερβιέτες, πάνες, εσώρουχα, σαπούνια και γάλα βρεφικό και παιδικό. Τα συγκεντρώνουμε στα σχολεία μας ως τις 6/2 και στη συνέχεια θα τα συγκεντρώσει ο σύλλογος για να αποσταλούν στους προσφυγικούς καταυλισμούς.
Για να μην περάσουν οι πρόσφυγες κι ιδιαίτερα τα παιδιά το χειμώνα, μόνοι και αβοήθητοι.
Γιατί στην περιοχή του Σουρούτς, οι μοναδικοί ήχοι που ακούγονται είναι από τα ασθενοφόρα και οι μπουλντόζες που συνεχώς σκάβουν τα νεκροταφεία για μπουν κι άλλοι νεκροί.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ