Όλοι-ες στην 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ της ΑΔΕΔΥ – Πέμπτη 3 Ιουνίου

Πάρτε πίσω το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό τερατούργημα

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ  ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!

Συνάδελφοι/ισσες,

Πριν λίγες μέρες ο Υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης και η κυβέρνηση της Ν.Δ. δημοσιοποίησαν και στο αμέσως επόμενο διάστημα ετοιμάζονται να ψηφίσουν το νέο εργασιακό τερατούργημα που καταργεί το 8ωρο, τις υπερωρίες, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την κυριακάτικη αργία και επιβάλλει την 10ωρη ημερησίως και 50ωρη εβδομαδιαία εργασία, ενώ μονιμοποιεί την τηλεργασία  και διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και τα εργατικά – συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Το αντιδραστικό νομοσχέδιο που προωθείται εμπεριέχει όλα όσα οραματίζεται εδώ και χρόνια το κεφάλαιο και κατά καιρούς επιδίωξαν να φέρουν διάφορες κυβερνήσεις, ανεπιτυχώς βέβαια λόγω της αντίδρασης του εργατικού κινήματος. Στην εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας καθιστά δυνατή τη ριζική μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση μάλιστα των αποδοχών, κυβέρνηση και Ε.Ε. αρπάζουν την ευκαιρία της υγειονομικής κρίσης για να συνδράμουν το κεφάλαιο και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους, εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους να δουλεύουν νύχτα με νύχτα, χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας, χωρίς μαχητικά συνδικάτα και συλλογική αντίσταση στην αντεργατική λαίλαπα. Ο εκσυγχρονισμός που επικαλούνται σημαίνει εργασιακή ζούγκλα και σύγχρονη σκλαβιά για τους εργαζόμενους, καθώς όλα τα μέτρα ευνοούν αποκλειστικά τους εργοδότες. Η «ευέλικτη» ρύθμιση του ωραρίου σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όποτε, όσο και για όποιο μισθό συμφέρει την επιχείρηση, αδιαφορώντας για την κάλυψη και των στοιχειωδών ακόμη αναγκών των ίδιων και των οικογενειών τους.

 Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη που επιχειρεί να επιβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ προβλέπει ανάμεσα στα άλλα:

–Κατάργηση του οκταώρου και επιβολή εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, (μέσω ατομικών συμβάσεων). Οι επιπλέον ώρες θα αποθηκεύονται σε «τράπεζα χρόνου» και θα «επιστρέφονται» στους εργαζόμενους εντός έξι μηνών με τη μορφή μειωμένου ωραρίου ή ρεπό ή ημερών άδειας, και ανάλογα πάντα με τις ανάγκες της επιχείρησης ή της υπηρεσίας.Το νομοσχέδιο δεν κάνει διάκριση εφαρμογής του μέτρου για συμβάσεις ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου δεν θα υπάρχει η «αναπλήρωση» σε περίπτωση απόλυσης.

-Νομιμοποίηση των ευέλικτων μορφών εργασίας με την πολυδιαφημιζόμενη κάρτα εργασίας.

-Αύξηση των υπερωριών που θα μπορεί να επιβάλει σε ετήσια βάση η εργοδοσία σε 150 ώρες (από 96 στη μεταποίηση και 120 στις υπηρεσίες). Μειώνεται η αμοιβή των υπερωριών (καθώς με την αύξηση του πλαφόν περιορίζονται οι λεγόμενες κατ’ εξαίρεση υπερωρίες που αμείβονται με ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 60%, ενώ πλέον η προσαύξηση θα αμείβεται με μόλις 40%).

-Μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεεργασίας που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, τη δουλειά στο σπίτι, κάνοντας δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργάσιμου και ελεύθερου χρόνου.

-Το καθεστώς αργίας της Κυριακής δέχεται ένα ακόμα σκληρό χτύπημα, μετά το πρώτο «κύμα» στο χώρο του εμπορίου. Προστίθενται πολλοί κρίσιμοι κλάδοι για το κεφάλαιο, στους οποίους καταργείται η Κυριακάτικη αργία.

-Καταργείται το ΣΕΠΕ (σώμα επιθεωρητών εργασίας) και μετατρέπεται σε «Ανεξάρτητη Αρχή».

-Ποινικοποιείται η συνδικαλιστική δράση, η απεργία, η απεργιακή περιφρούρηση. Αυξάνεταιτουλάχιστον στο 33,3% το προσωπικό ασφαλείας σε μια σειρά κλάδους (ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, επιχειρήσεις δηµοσίου χαρακτήρα ή κοινής ωφελείας), γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει κατά τη διάρκεια μιας απεργίας να εργάζεται ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων.

-Για την προκήρυξη απεργίας αλλά και ολιγόωρων στάσεων εργασίας, απαιτείται προειδοποίηση του εργοδότη ή της συνδικαλιστικής του οργάνωσης τουλάχιστον 24 ώρες πριν από την πραγματοποίησή της. Για τη λήψη απόφασης απεργίας θα πρέπει στην γενική συνέλευση το σωματείο να παρέχει δυνατότητα συμμετοχής και ψήφου εξ αποστάσεως (ηλεκτρονικώς).

-Για τη συμμετοχή σε ΓΣ, την ψηφοφορία για λήψη απεργιακής απόφασης και τις εκλογές των σωματείων απαιτείται να διασφαλιστεί και η εξ αποστάσεως συμμετοχή των μελών, δηλαδή, επιχειρείται το χτύπημα των σωματείων και η διάλυση του ζωντανού χαρακτήρα τους, των συλλογικών διαδικασιών βάσης και των Γενικών Συνελεύσεων, της ελεύθερης διάδοσης ιδεών, επιχειρείται να σπάσει η συλλογική δύναμη της τάξης και να ενισχυθεί η εξατομίκευση και η χειραγώγηση των εργαζομένων.

-Για την άσκηση συνδικαλιστικού δικαιώματος απαιτείται η απογραφή (φακέλωμα) των εργαζομένων στο ήδη νομοθετημένο Γενικό Μητρώο.

Τα μέτρα αυτά δεν αφορούν μόνο τον ιδιωτικό τομέα. Θα επεκταθούν και στο δημόσιο – έχουν πανεργατική στόχευση. Άλλωστε, όλα τα μέτρα που αφορούν στη λειτουργία των σωματείων αφορά και τα σωματεία του δημόσιου τομέα.

Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή ούτε να ψηφιστεί. Η αντεργατική σφοδρότητα του είναι πρωτοφανής: απογειώνει σε γιγάντιο βαθμό την εκμετάλλευση του εργαζόμενου με την παραπέρα κλοπή του εργάσιμου χρόνου, τσακίζει τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, διαλύει τις Συλλογικές συμβάσεις αφήνοντας τον εργαζόμενο απροστάτευτο απέναντι στο αφεντικό. Δεν πρόκειται για ένα απλό νομοσχέδιο. Αποτελεί την επιτομή ενός ολόκληρου προγράμματος αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων της αστικής πολιτικής, μια ιστορική πρόκληση σταθεροποίησης, κερδοφορίας και ενισχυμένης ανταγωνιστικότητας των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Σε μια εποχή που ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας (το πραγματικό μέτρο του πλούτου) για την παραγωγή ενός προϊόντος μειώνεται, οι τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες τεράστιες, ο καπιταλισμός απαιτεί όλο και περισσότερα από τον εργάτη δίνοντάς του όλο και λιγότερα. Απαιτεί να γίνουμε οι σκλάβοι ενός καινούριου εργασιακού μεσαίωνα, στο όνομα μάλιστα τους εκσυγχρονισμού και της προόδου!

Απαιτείται λαϊκός, πανεργατικός ξεσηκωμός για να μην περάσει αυτό το νομοθετικό τερατούργημα. Με τον αγωνιστικό συντονισμό όλων των ταξικών δυνάμεων. Υπάρχουν δυνατότητες. Η εμπειρία της Πρωτομαγιάτικης απεργίας αλλά και οι λαϊκές και νεολαιίστικες αντιστάσεις του προηγούμενου εξαμήνου έδειξαν ότι υπάρχει αγωνιστικό δυναμικό που αναζητά δρόμους ανατροπής.

Στεκόμαστε μετωπικά απέναντι στο νόμο και την κυβερνητική πολιτική. Δεν μπαίνουμε σε καμιά συζήτηση και διάλογο μαζί της. Μας κήρυξαν τον πόλεμο, θα απαντήσουμε δυναμικά και εξεγερτικά! Θα είμαστε απέναντι σε όποιον συναινεί με αυτή την πολιτική και επιχειρεί να ωραιοποιήσει το νόμο. Τα μέτρα αυτά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής του κεφαλαίου και της Ε.Ε και όχι απλά νεοσυντηρητική ιδεοληψία. Γι’ αυτό και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν απεργοκτόνους νόμους, έβαλαν τις βάσεις για τη «διευθέτηση» δηλ. επέκταση του χρόνου εργασίας με συνεννοήσεις εργοδοτών και ενώσεων εργαζομένων.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

-Να μην περάσει ο νόμος Χατζηδάκη στο σύνολό του.

-Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση αποδοχών. Άμεσα 35ωρο 5ήμερο. Σταθερή δουλειά για όλους. Νομοθέτηση της Κυριακάτικης αργίας.

-Να ακυρωθούν οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

-Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.