Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν

Αγώνας για δημόσια δωρεάν κοινωνικά αγαθά

Με απίστευτο κυνισμό η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τη γραμμή αποφασιστικής προώθησης της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών. Την ώρα που άνθρωποι κάθε γενιάς, μαθητικής, φοιτητικής, εργαζόμενης και όχι μόνο, βρίσκονται στους δρόμους αντιμετωπίζοντας άγρια καταστολή, με ένα τεράστιο «ως εδώ!» να σκεπάζει κάθε ανάσα μας για τα παιδιά μας «που είπαν πως θα πάρουν… μα δεν έφτασαν ποτέ…». Τις μέρες αυτές οι εκπρόσωποι του σάπιου αυτού συστήματος μιλούν για «θυσίες» αναγκαίες για την «ανάπτυξη» και συνεχίζουν απροκάλυπτα την δολοφονική τους πολιτική. Την πολιτική που ιδιωτικοποιεί ό,τι δεν έχει προλάβει να ξεπουληθεί ήδη στα συμφέροντα εταιρειών και κεφαλαίου.

Κατατέθηκε στη βουλή την 1η Μαρτίου, τη μέρα του εγκλήματος στα Τέμπη και τον θάνατο 57 ανθρώπων, κυρίως νέων, στο βωμό της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, πολυνομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την προώθηση της ιδιωτικοποίησης του νερού. Προβλέπει τη «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων» (Ρ.Α.Α.Ε.Υ) διευρύνοντας το αντικείμενο της ρυθμιστικής αρχής της ενέργειας με τις υπηρεσίες ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων.

Η ενέργεια αυτή είναι το πρώτο βήμα σε μια αποφασιστική διαδικασία ιδιωτικοποίησης του νερού.

Οι ρυθμιστικές Αρχές, όπως προβλέπεται από τις κατευθύνσεις της ΕΕ, ιδρύονται και αποσκοπούν στην ρύθμιση των αγορών που απελευθερώνονται λόγω των ιδιωτικοποιήσεων.  Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) που έχει την ευθύνη για την αγορά της ενέργειας, ασκεί το «ρυθμιστικό» ρόλο της εξασφάλισης της ιδιωτικοποίησης και «εύρυθμης» λειτουργίας της αγοράς της ενέργειας. Τα αποτελέσματα γνωστά: οι εργαζόμενοι και ο φτωχός λαός πληρώνουν υπέρογκες αυξήσεις σε ρεύμα και φυσικό αέριο ενώ εκτινάσσεται η κερδοφορία των επιχειρηματικών παρόχων, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ. Μια τέτοια Ρυθμιστική αρχή (ΡΑΣ) ιδρύθηκε το 2010, όταν ο ΟΣΕ είχε κοπεί σε κομμάτια και σχεδιαζόταν η ιδιωτικοποίηση του τμήματος που θα απέδιδε κέρδη στον «επενδυτή» για να έρθει το ξεπούλημα μερικά χρόνια αργότερα.

Η προσπάθεια της ψήφισης του νομοσχεδίου είναι ένα ακόμη κομμάτι σε ένα παζλ κινήσεων που στοχεύουν στη δημιουργία αγοράς νερού. Έχουν προηγηθεί η προσπάθεια να δώσει σε ιδιώτες, μέσω ΣΔΙΤ (Σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημοσίου Τομέα) το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής, την ακύρωση με νόμο (Ιούλιος 2022) της απόφασης του ΣΤΕ που κατοχύρωνε το δημόσιο έλεγχο στο νερό και απαιτούσε την επιστροφή των μετοχών της ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ, που είχαν μεταβιβαστεί στο Υπερταμείο το 2016, πίσω στο Δημόσιο.

Το Νερό δεν είναι εμπόρευμα, είναι το πιο πολύτιμο φυσικό αγαθό για την ύπαρξη του ανθρώπου και κάθε ζωής πάνω στη γη. Η διαχείρισή του κύκλου του Νερού είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για την ασφάλεια της υγείας του πληθυσμού της χώρας. Είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για τον αγροτικό τομέα και τα διατροφικά αγαθά. Είναι κεφαλαιώδες περιβαλλοντικό ζήτημα.

Ακόμη και το ΣτΕ, που δε φημίζεται για αποφάσεις του υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και της πραγματικής προστασίας του περιβάλλοντος, με επανειλημμένες αποφάσεις έχει βάλει εμπόδια στις άμεσες ή έμμεσες προσπάθειες των κυβερνήσεων να ιδιωτικοποιήσουν το Νερό.

Το νερό θα γίνει ακριβό σαν το ρεύμα. Όπου ιδιωτικοποιήθηκε το Νερό, όπως στη Χιλή από την περίοδο της χούντας Πινοσέτ, δεν είναι κοινό αγαθό, κάθε σταγόνα νερού έχει ιδιοκτήτη.

Θα υπερασπιστούμε το κοινωνικό αγαθό του Νερού/Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν

–Άμεση απόσυρση του απαράδεκτου πολυνομοσχέδιου.

-Έξω οι ιδιωτικές εταιρείες από τον κύκλο του Νερού. Δημόσιο αγαθό με εργατικό έλεγχο. Απέναντι στη λογική του ιδιωτικού καπιταλιστικού κέρδους, προβάλλουμε την ανάγκη του δημόσιου κοινωνικού οφέλους.

-Πραγματική οικονομική στήριξη των ΔΕΥΑ που συσσώρευσαν χρέη άνω των 120 εκατ. ευρώ λόγω του υπέρογκου ενεργειακού κόστους.

-Καμία αύξηση στην τιμή του νερού, δραστική μείωση των τιμολογίων, καμία διακοπή νερού στα λαϊκά νοικοκυριά.