Ενάντια στο νομοσχέδιο-όλεθρο που δυναμώνει την ομηρία και την εργασιακή σκλαβιά δεν έχουμε να χάσουμε παρά τις αλυσίδες μας! Να κηρύξουμε ταξικό πόλεμο!

Όλοι/ες στην Εργατική Διαδήλωση για την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Γεωργιάδη την Πέμπτη 14/9 στις 18:30 στην πλατεία Κλαυθμώνος

Η κυβέρνηση που τέσσερα χρόνια τώρα έχει οδηγήσει τον λαό και την νεολαία να ζει με voucher και pass, με μισθούς πείνας ενώ πληρώνει υπέρογκα ποσά σε ενοίκιο, λογαριασμούς και φόρους. Συμπληρώνοντας την συνεχιζόμενη αισχρή ελαστικοποίηση της εργασίας με χειρότερες εργασιακές σχέσεις, έρχεται το νομοσχέδιο που επιδιώκει να κάνει μόνιμη την 13ωρη εργασία μετά από την νομοθέτηση της εργασίας μέχρι και τα 74 χρόνια με συντάξεις ψίχουλα. Όλα αυτά βέβαια είναι έργα και ημέρες όλων των κυβερνήσεων μέχρι και σήμερα που μάλιστα εφαρμόζουν πλήρως τις οδηγίες υπερεθνικών οργανισμών όπως Παγκόσμια Τράπεζα, ΕΕ και ΟΟΣΑ. Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να πέσει σαν ταφόπλακα στα απανωτά χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με αίμα και αγώνες, κατά παραγγελία μάλιστα των επιχειρηματικών ομίλων που νόμιμα πλέον, θα μπορούν να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με πληθώρα αντεργατικών επιλογών. Συμπληρώνει επίσης τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με στόχο την πλήρη κατάργηση του 8ωρου – 5νθήμερου –  40ωρου.

  • 13ωρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, σε πάνω από έναν εργοδότη. Το διάλειμμα μάλιστα δεν συμπεριλαμβάνεται στους όρους της δουλειάς. Καμία αναφορά ούτε και στον χρόνο που θα μεσολαβεί να πάει ο εργαζόμενος από την μια δουλειά στην άλλη. Ο/ Η εργαζόμενος/η οδηγείται στην απόλυτη εξάντληση, αφού θα δουλεύει όλο το χρόνο που παραμένει… ξύπνιος/ια για να μην αναφερθούμε στον μηδαμινό ελεύθερο χρόνο. Και όλα αυτά ο υπουργός τα βαφτίζει «επιλογή» και «συναίνεση» από τον εργαζόμενο/η.
  • Συμβάσεις μηδενικών ωρών, ευελιξία και μηδενικά εργασιακά δικαιώματα. Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών δεν έχουν προκαθορισμένες ώρες εργασίας κατά τις οποίες απασχολείται ο εργαζόμενος/η και μάλιστα ως μοναδική εξασφάλιση του εργαζομένου ορίζει την «έγκαιρη» ενημέρωση του από τον εργοδότη για τη διάρκεια της εργασίας, τον τόπο εργασίας και την αμοιβή. Ο εργαζόμενος/η πρέπει απλώς να είναι συνεχώς διαθέσιμος, ενώ ο εργοδότης δεν δεσμεύεται ότι θα παρέχει εργασία. Αυτές οι συμβάσεις εφαρμόζονται εδώ και χρόνια σε ευρωπαϊκές χώρες και η εμπειρία δείχνει ότι ενώ οι εργαζόμενοι/ες εργάζονται μέχρι και 7 στα 7, για πολλές ώρες με πενιχρούς μισθούς, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε ότι θα κερδίζουν προϋπηρεσία, ενώ δεν μπορούν να πάρουν καν άδεια, ούτε καν αναρρωτική, στις Κυριακές, στη νυχτερινή εργασία. Είναι φανερό ότι ρυθμίσεις τέτοιους είδους ευνοούν ακόμα περισσότερο τα ιδιωτικά δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και ενοικιαζόμενης εργασίας που θα στέλνουν τους εργαζόμενους κάτω από την απειλή της απόλυσης, ανεκπαίδευτους και χωρίς γνώση βασικών μέτρων υγείας και ασφάλειας, σε πολλές βαριές δουλειές ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα, πχ σε μια αποθήκη να κουβαλά, μετά σε μια επιχείρηση courier με μηχανάκι, μετά σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης.
  • Χτύπημα στην 5νθήμερη εργασία και απλήρωτες υπερωρίες. Αντί για νέες προσλήψεις για τις θέσεις που είναι ακάλυπτες, θα ξεζουμίζονται οι εργαζόμενοι μέχρι τελικής πτώσης. Το νομοσχέδιο καταργεί το 5ήμερο στη βιομηχανία και ειδικότερα στις επιχειρήσεις με εναλλασσόμενες βάρδιες συνεχούς λειτουργίας (7 ημέρες ή 24 ώρες) ενώ ανοίγει τον δρόμο και σε άλλους τομείς και κλάδους. Θυμόμαστε εδώ το τραγικό παράδειγμα του νεκρού εργάτη της ΕΒΓΑ, που πέθανε πάνω στη μηχανή του εργοστασίου γιατί δούλευε 15 συνεχόμενα 12ώρα. Το νομοσχέδιο δεν εξαντλεί απλώς, σκοτώνει τους εργαζόμενους.

Ο εργοδότης μάλιστα πλέον αποφασίζει και δεν δίνει και λογαριασμό σε κανέναν. Αλλαγές στο ωράριο εργασίας ή στην οργάνωση του χρόνου εργασίας ή στις υπερωρίες δεν χρειάζεται να καταχωρούνται στο πληροφοριακό σύστημα ενώ η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα γίνεται απλά με εντολή του εργοδότη, κι όχι με “αίτημα” του εργαζόμενου όπως ίσχυε. Παράλληλα παραμένει σε ισχύ της μη αποζημίωσης σε περίπτωση που καταγγελθεί σύμβαση πριν τους 12 μήνες. Τέλος χρησιμοποιείται ο όρος της «δοκιμαστικής» περιόδου, 6μηνης μάλιστα, κατά την οποία ένας εργαζόμενος θα παραμένει «δόκιμος» και στο τέλος της η σύμβαση θα λύεται αυτόματα ενώ ο εργαζόμενος δεν δικαιούται αποζημίωση.

  • Η απεργία διώκεται! Η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσει όλα τα παραπάνω Το ν/σ ποινικοποιεί ακόμα περισσότερο τους εργατικούς αγώνες, την περιφρούρηση των απεργιακών κινητοποιήσεων και τις καταλήψεις! Το ν/σ μάλιστα αναφέρει για όποιον εμποδίζει την είσοδο στο χώρο εργασίας ή ασκεί «ψυχολογική» πίεση ότι θα τιμωρείται με φυλάκιση έξι μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 5.000 ευρώ. Η προστασία της εργασίας δεν είναι η προστασία των απεργοσπαστικών μηχανισμών που χτυπούν άμεσα το δικαίωμα στην απεργία που τάχα η κυβέρνηση το προασπίζει. Προστασία της εργασίας σημαίνει μείωση του εργάσιμου χρόνου με αυξήσεις των μισθών, σταθερή και μόνιμη δουλειά, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς δηλαδή ότι το νομοσχέδιο τσακίζει.

Αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να βρει λαό και νεολαία απέναντι! Καμία ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Δεν ζούμε για να δουλεύουμε!

Το νομοσχέδιο δεν είναι δημιουργία ενός γραφικού υπουργού, αλλά ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των βιομηχάνων-τραπεζιτών-εφοπλιστών. Την ίδια στιγμή στην χώρα μας το αστικό κράτος, η αστική τάξη βρίσκονται σε πλήρη εναρμόνιση με τους παραπάνω, ενώ καλλιεργούν την έννοια της «ατομικής ευθύνης» και «ατομικής επιλογής» ενώ θρέφουν την ακροδεξιά που καλλιεργεί τον κανιβαλισμό μέσα στον ίδιο τον λαό.

Ο καπιταλισμός στην ολότητά του αποκαλύπτεται με αυτό το νομοσχέδιο: Η πλήρης κατάργηση 8ωρου, η ρευστοποίηση του χρόνου εργασίας και η ραγδαία επέκταση της δεξαμενής ενός ευέλικτου, φτηνού εργατικού δυναμικού χωρίς δικαιώματα, μαχητική δράση και διεκδίκηση είναι η απαίτηση της Ε.Ε και του ΣΕΒ για την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Να τους κηρύξουμε τον πόλεμο!

Το νομοσχέδιο αφορά και τα σωματεία του δημοσίου σε όλες του τις πλευρές όπως και στο ζήτημα της απεργίας που ήδη έχουμε πλούσια πείρα για το πώς βγαίναν παράνομες οι απεργίες ενάντια σε κομβικους νόμους της αντιεκπαιδευτικης πολιτικής (αξιολόγηση κλπ), ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ζητήματα που αφορούν τα εργασιακά δικαιώματα εμφανίζονται σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ιδιαίτερα αυτά των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.

Το αντεργατικό νομοσχέδιο ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ!

  • Κάτω τα χέρια από το 8ωρο. Πάλη για μείωση του χρόνου εργασίας. Σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας σε όλους τους κλάδους.
  • Μείωση του χρόνου εργασίας, 30ωρο-6ωρο-5μερο. Να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη και όλοι οι νόμοι για τη «διευθέτηση» και την ρευστοποίηση του χρόνου εργασίας.
  • Άμεση καταβολή των συντάξεων στους συνταξιούχους. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών/αντισυνταξιοδοτικών νόμων. Έκτακτες κρατικές επιχορηγήσεις για τα ταμεία – πίσω τα κλεμμένα. Θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 χρόνια υπηρεσίας για όλους. Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας και 60 έτη ηλικίας. Αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας κλπ. χωρίς εξαγορά.
  • Όχι στην ελαστική εργασία, την επισφάλεια, τη μαύρη / ανασφάλιστη εργασία, στο καθεστώς ενοικίασης εργαζόμενων, τα σπαστά ωράρια, τις φθηνές υπερωρίες.
  • Κάτω η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία.
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες. Όχι στις απολύσεις και τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Μόνιμες προσλήψεις σε Υγεία, Παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί/ Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών που έχουν έστω και μια σύμβαση εργασίας με βάση το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία – κατάργηση του προσοντολόγιου.
  • Όχι στη μονιμοποίηση και επέκταση της τηλε-εργασίας που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, σβήνοντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.
  • Όχι στην εντατικοποίηση. Να παρθούν μέτρα από κράτος και εργοδότες για την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, ενάντια στα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες.
  • Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις για την κάλυψη όλων των απωλειών των μνημονίων και της ανόδου του πληθωρισμού. 1.000 ευρώ καθαρά πρώτος μισθός! Επαναφορά του 13ου – 14ου μισθού και σύνταξης. Να δοθεί το κομμένο Μ.Κ. του 2016-17, αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ
  • Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους. Κατάργηση των νόμων της κυβέρνησης (και της προηγούμενης κυβέρνησης) για τον κατώτερο μισθό και όλων των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν και καταργούν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
  • Απαγόρευση των απολύσεων – Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στο δημόσιο.
  • Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις των κοινών αγαθών. Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στο λαό.

Μαζικός και παρατεταμένος αγώνας, κόντρα στο συμβιβασμό, τη συνθηκολόγηση, την υποταγή  και την ηττοπάθεια. Αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων «από τα κάτω» – συντονισμός των αγωνιζόμενων σωματείων. Να μην περιμένουμε τις υποταγμένες ηγεσίες των ομοσπονδιών. Με δυναμικές μορφές αγών, συγκεντρώσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις, απεργίες! Καλούμε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις. Μόνο η μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων στις συλλογικές διαδικασίες μπορεί να αποτρέψει τα αντεργατικά τους σχέδια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *