Απαιτούμε από την δημοσιογραφική ομάδα του OPEN να επανέλθουν και να ανασκευάσουν όσα ψευδή, ανυπόστατα και προσβλητικά παρουσίασαν
Την Κυριακή 22/10 στην εκπομπή «Τώρα Μαζί» του OPEN, των Σπύρου Χαριτάτου και Ευλαμπίας Ρέβη, παρουσιάστηκε ρεπορτάζ των δύο δημοσιογράφων που επιδίωξε να παρουσιάσει πλευρές της ζωής των τσιγγάνων στο Ζεφύρι. Δυστυχώς όμως γίναμε μάρτυρες μιας, πέρα από κάθε δημοσιογραφική δεοντολογία, επίθεσης σε εκπαιδευτικούς σχολείου της περιοχής μας με αδιανόητες, αβάσιμες, αυθαίρετες κατηγορίες για «κακοποίηση»!!! μαθητ(ρι)ων Ρομά, ώθησης τους να εγκαταλείψουν το σχολείο και πολλούς ακόμη γενικούς αφορισμούς προς τους «ρατσιστές» και «χωρίς ενσυναίσθηση» εκπαιδευτικούς! Μόνο θλίψη, οργή και αποτροπιασμό μας προκαλεί το γεγονός!
Θεωρούμε απαραίτητο να τοποθετηθούμε ως εκπαιδευτικοί που ζούμε και εργαζόμαστε στην περιοχή, βάζοντας τα ζητήματα στη σωστή τους διάσταση, καθώς σειρά στοιχείων που αναφέρονται στη διάρκεια του ρεπορτάζ σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ προσβάλλουν και λοιδορούν τους/τις εκπαιδευτικούς που δίνουν καθημερινά την ψυχή τους για τη στήριξη όλων των παιδιών ανεξαιρέτως στα σχολεία μας!
Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν πώς για τις όποιες εντυπώσεις προσπάθησε η εκπομπή να δημιουργήσει για τη στάση και το έργο των εκπαιδευτικών στα σχολεία και τις συνέπειες που αυτό θα έχει στην ομαλή λειτουργία του σχολείου, τη σχέση του με την τοπική κοινωνία και τις σχέσεις πρώτα και κύρια με τα παιδιά μας, την ευθύνη φέρει αποκλειστικά η εκπομπή και η σκόπιμη μη διασταύρωση όσων παρουσίασε.
Συγκεκριμένα, σχετικά με την αναφορά σε συγκεκριμένο σχολείο της περιοχής μας και την ρατσιστική υποτίθεται στάση των εκπαιδευτικών προς τα παιδιά, είναι απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό να αναπαράγονται τέτοιοι ισχυρισμοί, να υιοθετούνται με ευκολία και να αποδίδονται τέτοιοι χαρακτηρισμοί από δημοσιογράφους, όταν δεν έγινε ούτε κατ’ ελάχιστο η προσπάθεια να διασταυρωθούν τα όσα καταγγέλλονται! Πολύ δε περισσότερο όταν αυτή η καταγγελία κάνει λόγο για κακοποιητική συμπεριφορά εκπαιδευτικών προς μαθητ(ρι)ες!
Δε μας κάνει εντύπωση δυστυχώς το γεγονός ότι εύκολα κατέφυγαν στον κοινωνικό αυτοματισμό, μιας και τα όσα αναφέρθηκαν αφορούσαν εκπαιδευτικούς, χωρίς φυσικά αυτοί/ες να έχουν καμία δυνατότητα να αντικρούσουν αυτούς τους ισχυρισμούς! Την ίδια στιγμή οι δύο δημοσιογράφοι σε όλη τη διάρκεια του ρεπορτάζ επιδίωξαν να υποτιμήσουν, να αμβλύνουν και τελικά να εξαφανίσουν τις ευθύνες κράτους, πολιτείας και κυβερνήσεων για τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ρομά, μια αναγκαία συζήτηση που πρέπει να ανοίξει στη δημόσια σφαίρα από τη σκοπιά της δικής τους φωνής. Αντίθετα, δεν είδαμε να κρατούν την ίδια στάση τα ΜΜΕ για τα ρατσιστικά εγκλήματα/δολοφονίες Ρομά από την αστυνομία, ακόμη και στα πρόσφατα τραγικά περιστατικά, όπου δόθηκε άπλετος χρόνος σε αστυνομικούς παράγοντες να τοποθετηθούν!
Ας ενημερώσουμε λοιπόν τους δημοσιογράφους για το ποια είναι η πραγματικότητα:
- Να ενημερώσουμε την εκπομπή, ελπίζοντας να μην πέσουν από τα σύννεφα, πως στην ευρύτερη περιοχή η πολιτική των δημοτικών αρχών διαχρονικά και της πολιτείας έχει οδηγήσει σε γκετοποίηση και περιορισμό του πληθυσμού σε συγκεκριμένες γειτονιές. Ως εκ τούτου, υπάρχουν σχολεία που έχουν αμιγώς πληθυσμό Ρομά, ένα εκ των οποίων είναι και το σχολείο που αναφέρθηκε! Δεκαετίες τώρα το συγκεκριμένο σχολείο φιλοξενεί αποκλειστικά μαθητ(ρι)ες Ρομά. Δεν είναι το μοναδικό, δυστυχώς.
- Όλα αυτά τα χρόνια οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, δίνουν καθημερινό αγώνα να κρατήσουν τα παιδιά στον φυσικό τους χώρο, να περιορίσουν την διαρροή, να δώσουν κάθε μορφωτικό εργαλείο, κάθε γνωστικό, πολιτιστικό ερέθισμα που θα βοηθήσει τους/τις μαθητ(ρι)ες να έχουν μια ευκαιρία για μόρφωση και καλύτερη ζωή. Παλεύουν ώστε το σχολείο να παραμείνει σημείο αναφοράς στη γειτονιά. Στηρίζουν με κάθε υλικό, μορφωτικό, ψυχολογικό μέσο τις οικογένειες και τα παιδιά σε κάθε μικρή και μεγάλη τους ανάγκη.
- Χωρίς τη βοήθεια κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, αλλά και με τη βοήθεια αυτών όταν το ΥΠΑΙΘ προχωρά σε προσλήψεις, δίνουν άνιση μάχη για να κρατήσουν τα κορίτσια και τα αγόρια στις τάξεις τους, τα αναζητούν όταν αυτά χάνονται ξαφνικά, συγκρούονται με τις πολιτισμικές τους παραδόσεις που τα οδηγούν εκτός σχολείου σε μικρή ηλικία.
- Χαίρονται και κλαίνε μαζί τους για κάθε τους «νίκη» στον άνισο ταξικό μορφωτικό αγώνα που δίνουν, όταν πηγαίνουν και τελειώνουν τη β/βάθμια εκπαίδευση, όταν πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο, όταν επιστρέφουν εργαζόμενοι/ες να μοιραστούν την εμπειρία τους με τα άλλα παιδιά δίνοντας το παράδειγμα ενός άλλου δρόμου.
- Συγκρούονται με τον θεσμικό ρατσισμό του κράτους και όλων των παραγόντων όταν τα αποκλείουν από την εκπαίδευση, όπως την περίοδο της τηλε-«εκπαίδευσης». Δεν βρήκε ούτε μισό λεπτό η εκπομπή να αναζητήσει την κραυγή αγωνίας των εκπαιδευτικών όταν στην περίοδο της καραντίνας τα σχολεία αυτά με δημόσιες επιστολές τους αναζητούσαν λύση για τα παιδιά που έχασαν επαφή μαζί τους και που ΑΔΥΝΑΤΟΥΣΑΝ να συνδεθούν στις τηλεοθόνες της Webex που το ΥΠΑΙΘ επέβαλε. Κάποια σχολεία βλέπουν την τηλεκπαίδευση αλλιώς
- Παλεύουν να βρουν τρόπο, να μάθουν, να προσαρμοστούν στις ιδιαίτερες και πρωτόγνωρες συνθήκες που συναντούν ακόμη κι όταν προσλαμβάνονται ως αναπληρωτ(ρι)ες. Να ενημερώσουμε και πάλι τους δημοσιογράφους, ότι στην έρευνα που ΔΕΝ έκαναν, ξέχασαν να αναφέρουν ότι η Δυτική Αττική, η πίσω αυλή της Αττικής, είναι από τις πλέον υποστελεχωμένες σε προσωπικό περιοχές. Αρκεί μια γρήγορη αναζήτηση στη σελίδα του σωματείου μας, δε χρειάζεται να παραθέσουμε συγκεκριμένη ανακοίνωση, θα χάσετε το μέτρημα!
- Την ίδια στιγμή, διδάσκουν σε σχολεία που με ευθύνη της πολιτείας και του Δήμου εγκαταλείπονται από την χρηματοδότηση. Αλήθεια στο οδοιπορικό στο Ζεφύρι δε διαπιστώσατε καμία διαφορά στα σχολεία που συναντήσατε; Γιατί ο ρατσισμός κύριοι δημοσιογράφοι που βιώνουν τα παιδιά μας στα σχολεία που αναφέρατε, ξεκινά πρώτα και κύρια από το κράτος και την πολιτεία! Αρκεί μια βόλτα στις γειτονιές τους, αρκεί μια επίσκεψη στα σχολεία όπου και το στοιχειώδες αμφισβητείται. ΥΠΑΙΘ, κυβέρνηση (όπως και οι προηγούμενες) και Δήμος θεωρούν ότι τα σχολεία μπορούν να λειτουργούν χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση, σε κτίρια και υποδομές που δεν εξυπηρετούν τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν το βάρος των ελλείψεων σε εκπαιδευτικούς και γονείς.
Τέλος, να ξεκαθαρίσουμε ότι θεωρούμε σημαντικό να παρουσιάζεται το ζήτημα από τη σκοπιά των καθημερινών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι Ρομά, μακριά από μια λογική δαιμονοποίησης και στιγματισμού που κυριαρχεί, δυστυχώς, στην κοινωνία μας. Άλλωστε ως σωματείο και εκπαιδευτικοί έχουμε τοποθετηθεί επανειλημμένα για τις προκλήσεις που καλούνται να φέρουν σε πέρας αλλά και τις πολιτικές του κράτους και κάθε εκφραστή του που σκόπιμα περιθωριοποιεί και εγκαταλείπει τους/τις τσιγγάνους/ες χωρίς καμία υποστηρικτική δομή και μέριμνα, χωρίς καμιά πολιτική ουσιαστικής ένταξης με σεβασμό στα κοινωνικά και πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά. Μάλιστα σε πρόσφατη ανακοίνωση μας με αφορμή τον τραγικό θάνατο του 8χρονου παιδιού στο Ζεφύρι (Η φτώχεια και η περιθωριοποίηση σκοτώνει 8χρονα παιδιά – Θρηνούμε για κάθε μαθητή και μαθήτρια μας που χάνεται, αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα κάθε μαθητή και μαθήτρια μας για μια ισότιμη θέση στο σχολείο και στην κοινωνία), που η εκπομπή και το «έγκριτο ρεπορτάζ» των παραπάνω δημοσιογράφων αγνόησε και δεν μπήκε καν στον κόπο να αναζητήσει, παίρνουμε σαφή θέση για το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν τους Ρομά, αλλά και όλες τις απαιτήσεις/αιτήματα που διαχρονικά ως εκπαιδευτικοί παλεύουμε και διεκδικούμε προς κάθε αρμόδιο φορέα.
Και μιας κι έγινε στην εκπομπή πολύς λόγος για τον Μενέλαο Λουντέμη και το υπέροχο βιβλίο του «Ένα παιδί μετράει τα άστρα» ως εκπαιδευτικοί θα παραθέσουμε παραφράζοντας τα παρακάτω: «Γράμματα του σκολειού! Αν τ’ αγαπούσε! Μα υπήρχαν πιο γλυκά γράμματα! Πώς όμως να τα μάθει;….Ο δάσκαλος ούτε γύρισε να το δει. Αφανίστηκε να κοιτά έξω απ’ το παράθυρο, σα να ξεφύτρωσε ξαφνικά εκεί έξω κάνας καινούριος κόσμος και πάσκιζε να τον μάθει.»