Η 93η ΓΣ αντιπροσώπων της ΔΟΕ διεξάγεται στο φόντο ενός πολύχρονου, αποφασιστικού  και μαχητικού αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στην αξιολόγηση, που αποτελεί κεντρικό εργαλείο για την επιβολή του σχολείου της αγοράς, της ανταγωνιστικότητας, της κατηγοριοποίησης και της ταξικής επιλογής, της εργασιακής εξουθένωσης και της στέρησης της παιδαγωγικής ελευθερίας. Η δημόσια εκπαίδευση εξακολουθεί να βομβαρδίζεται από τις προσπάθειες Κυβέρνησης/ΕΕ/ ΟΟΣΑ για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις ενίσχυσης της ιδιωτικοποίησης/εμπορευτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης. Η ειδική εκπαίδευση αποτελώντας διαχρονικά ένα «πεδίο φιλέτο» για το κεφάλαιο,  βρίσκεται αντιμέτωπη με  την  “εθνική στρατηγική για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία 2024-2030”’ που χαρακτηρίζεται από μια συνεκτική και εφ’ όλης της ύλης  δέσμευση της κυβέρνησης και των συνοδοιπόρων της απέναντι στη στρατηγική της ΕΕ/ΟΟΣΑ/ευρωπαϊκών μηχανισμών.

Η εισήγηση της Ομοσπονδίας είναι αναντίστοιχη των σημερινών αναγκών των μαθητριών/ών με αναπηρία ή και ε.ε. ανάγκες, διαφοροποιείται ριζικά από τις απόψεις που προβλήθηκαν από την  Ομοσπονδία σε όλες τις ημερίδες των τελευταίων χρόνων και αφήνει περιθώρια διαπραγμάτευσης και  συμφωνίας με την κυβερνητική πολιτική άλωσης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητριών/ών μας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών γενικής και ειδικής αγωγής. Προτείνουμε στην 93^η ΓΣ μια συνολική απάντηση στην κυβερνητική πολιτική για την Ειδική Εκπαίδευση, η οποία αποδομεί  την ψευδεπίγραφη «πλήρη ένταξη», διεκδικεί τη στήριξη και την ενίσχυση των δομών ε.α., αναδεικνύει το έργο των εκπαιδευτικών ε.α. και στέκεται απέναντι σε νόμους και διατάξεις που απορρυθμίζουν τις δομές και τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.

Η κυβέρνηση προβάλλει την «πλήρη ένταξη» των μαθητών με Αναπηρία, προσπαθώντας να ξηλώσει όλες τις υποστηρικτικές δομές στην Ειδική Εκπαίδευση, οι οποίες είχαν δημιουργηθεί με τον αταλάντευτο και επίμονο αγώνα των ενώσεων γονέων των αναπήρων, των ίδιων των αναπήρων και του εκπαιδευτικού κινήματος.  Στόχος είναι η απόσυρση του κράτους από την υποχρέωση  παροχής δημόσιας και δωρεάν Ειδικής Εκπαίδευσης, η μετατροπή αυτής της ευθύνης σε «ατομική ευθύνη» του γονέα, η μεταφορά δημόσιου χρήματος σε ιδιωτικές δομές και φιλανθρωπικά ιδρύματα ε.α. και εντέλει η κατάργηση όσων  δικαιωμάτων  και όσης ορατότητας είχε κερδηθεί μέχρι σήμερα για τους  μαθητές με Αναπηρία. Η προετοιμασία αυτών των επιλογών είχε διαφανεί τα τελευταία χρόνια με τη συστηματική υποτίμηση  και κατασυκοφάντηση του έργου των εκπαιδευτικών της ε.α. από κυβερνητικούς εκπροσώπους και κυβερνητικούς, επιστημονοφανείς παρατρεχάμενους που αμφισβητούσαν το έργο των Τ.Ε., των παράλληλων στηρίξεων ενώ διέβλεπαν στα ειδικά σχολεία και σε όλες τις υποστηρικτικές δομές «στιγματισμό» των μαθητών με αναπηρία. Σύμφωνα όμως με τα δικά τους στοιχεία η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας και των μεταναστευτικών ροών έχει καταφέρει σήμερα, με τις υπάρχουσες δομές να σημειώνει έναν από τους χαμηλότερους δείκτες πρόωρης εγκατάλειψης από την εκπαίδευση μαθητών με αναπηρία (ποσοστό 8% έναντι 22% του μέσου ευρωπαϊκού όρου)  και να  αυξήσει ραγδαία τον αριθμό των μαθητών με Αναπηρία στην εκπαίδευση (από 68.000 το 2014/15 σε 110.000 το 2022/23). Αυτή η πραγματικότητα είναι έργο των εκπαιδευτικών που με πενιχρά μέσα και στις χειρότερες συνθήκες ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ  τους μαθητές τους στο σύνολό τους, δεν ασχολήθηκαν μόνο με τους άριστους  αλλά ΜΕ ΟΛΟΥΣ . Γι΄ αυτές τις επιλογές μας είμαστε υπερήφανες και υπερήφανοι, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά και το λέμε ξεκάθαρα :Το ταξικό σχολείο της υποχρηματοδότησης, της αριστείας και  των εξετάσεων PISA, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, όσους επιστημονικούς ακροβατισμούς και να συμπεριλάβουν. Πιο συγκεκριμένα:

Στην ανάγκη πρώιμης παρέμβασης για τις ηλικίες 0-6 η κυβερνητική πολιτική προτείνει «το οικογενειοκεντρικό μοντέλο με την έκδοση voucher». Αυτό πρακτικά σημαίνει μετακύλιση της ευθύνης στο γονέα, μεταφορά δημόσιου χρήματος σε ιδιωτικές δομές και απόσυρση του κράτους από την παροχή δημόσιου διαγνωστικού κέντρου, ειδικών συνεδριών και εκπαιδευτικών ε.α. στο νηπιαγωγείο. Για την ενίσχυση της συμπερίληψης στο Δημοτικό προτείνει την «αλλαγή του θεσμικού πλαισίου και του μοντέλου κατανομής πόρων στη βάση αποτίμησης των δομών και τη γενίκευση της διαφοροποιημένης διδασκαλίας». Στην πράξη αυτό μεταφράζεται με ρευστοποίηση της λειτουργίας του Τ.Ε. ώστε να ασχολείται «από λίγο» με όλους τους μαθητές με αναπηρία  και κόφτη στην παροχή των παράλληλων στηρίξεων. Η ευθύνη θα μετακυλίεται στον εκπαιδευτικό της τάξης, ο οποίος οφείλει να εντάξει τον μαθητή/τρια με διαφοροποιημένη διδασκαλία και θα αξιολογείται από όλους τους αξιολογητές τους γι’ αυτό. Προτείνεται συνεχής επιμόρφωση στη διαφοροποιημένη διδασκαλία, χωρίς να ορίζονται οι  όροι επιμόρφωσης (εκτός διδακτικού ωραρίου, εντός εργασιακού, με άδεια και αποδοχές). Για τα ειδικά σχολεία κατέστη σαφές από την συνάντηση της ΔΟΕ με το Υπουργείο ότι θα αφεθούν να ρημάξουν, αφού ούτε τα ευρωπαϊκά ταμεία αλλά ούτε και ο κρατικός  προϋπολογισμός δεν θα τα χρηματοδοτούν, γιατί τα θεωρούν  «μη συμπεριληπτική» εκπαίδευση.

Οι παραπάνω πολιτικές κατευθύνσεις αποτελούν τμήμα μόνο της εθνικής στρατηγικής 2024-2030 που αποτελεί τον οδικό χάρτη για τις σχεδιαζόμενες κυβερνητικές παρεμβάσεις σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής των αναπήρων και των οικογενειών τους. Κύριος στόχος της είναι η σταδιακή απαλλαγή του κράτους από τις ευθύνες του, με την εξασφάλιση  του κέρδους σε επιχειρηματικούς ομίλους που καραδοκούν. Η εθνική στρατηγική 2024-2030 δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί στοιχείο διαλόγου και διαπραγμάτευσης, καθώς αποφασίζει συγκεκριμένες αλλαγές στο τι, το πώς και προς τα πού θα κινηθεί η ειδική εκπαίδευση.

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ/ Η ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις περί «συμπερίληψης» και «πλήρους ένταξης» ενισχύουν την  ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, προσδοκώντας την μεγαλύτερη είσοδο ιδιωτών στο χώρο και δίνοντας τους ευκαιρίες κερδοφορίας. Η αντιλαϊκή πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που κινήθηκαν σε ευρωπαϊκές ράγες, δυσκόλεψαν όλες τις πλευρές της ζωής των αναπήρων και των οικογενειών τους.Η μείωση κατά 135 εκατομμύρια ευρώ από  τον κρατικό  προϋπολογισμό που δίνεται  για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για το 2024, οι προαναγγελίες για αλλαγές στα καθηκοντολόγια τμημάτων ένταξης και παράλληλων στηρίξεων, οι συλλογικοί πανελλαδικού χαρακτήρα «κόφτες» που ετοιμάζονται για τις διαγνώσεις από τα ΚΕΔΑΣΥ, οι συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων, καθώς και η τεχνητή δεξαμενή  υπεραριθμιών που δημιουργούνται από τα παραπάνω μέτρα, μας υποψιάζουν ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει να περικόψει δραστικά τις δαπάνες (προσλήψεις και υλικοτεχνική υποδομή). Την ίδια στιγμή θα αξιοποιεί κονδύλια από ΕΣΠΑ που βάζοντας αυστηρά κριτήρια απορρόφησής τους (όλα για την «πλήρη ένταξη»), θα  ακυρώνουν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία/ ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, πλασάροντας εύηχες και κενές εκπαιδευτικού περιεχομένου και αποτελεσμάτων διακηρύξεις. 

Ο συνδυασμός των παραπάνω επιλογών της εξασφαλίζει εξορθολογισμό των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό, υψηλή απορροφητικότητα κονδυλίων ΕΣΠΑ και μια δήθεν «ενταξιακή πρακτική».  Ωστόσο,  αυτές οι πολιτικές επιλογές θα βομβαρδίσουν και θα ισοπεδώσουν γρηγορότερα ό,τι οι εκπαιδευτικοί μέχρι σήμερα καταφέραμε να διασώσουμε με προσωπικό κόστος από μια δημόσια και δωρεάν ειδική εκπαίδευση, που αντιστέκεται σαν τη ΓΑΖΑ, κρατώντας, μέσα από τις ανηλεείς επιθέσεις, ζωντανή μέχρι σήμερα την ελπίδα να κερδίσει αυτό που της αξίζει για τους μαθητές της: μια λωρίδα γης για να ανθίσει η ζωή.  

Τους προειδοποιούμε:  ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ. Στο πεδίο της εκπαίδευσης των μαθητών/τριών  με αναπηρία/ ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να διαποτιστεί από ένα αντίστοιχο και εφ΄ όλης της ύλης στρατηγικό σχεδιασμό που θα συναντηθεί αρχικά με το αναπηρικό, γονεϊκό κίνημα, αλλά  και με το εργατικό κίνημα, έχοντας ως πυξίδα και προσανατολισμό του την υπεράσπιση των μορφωτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των μαθητριών/ών στα πλαίσια μια δημόσιας και δωρεάν, καθολικής και υποχρεωτικής εκπαίδευσης, σε ασφαλή, σύγχρονα, δημόσια και δωρεάν σχολεία (ειδικά και γενικά), με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό (στα πλαίσια του 15% από τον ΚΠ για την παιδεία) χωρίς δεσμεύσεις από ευρωπαϊκά κονδύλια κάθε είδους που θα ορίζουν το τι, το πώς, την ποιότητα και την ποσότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, με προγράμματα (εκπαιδευτικά και θεραπευτικά ) εντός του δημόσιου σχολείου  που θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες (εκπαιδευτικές, συναισθηματικές, κοινωνικές) των μαθητριών/ών, με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων.

ΑΙΤΗΜΑΤΑ:

• Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του τακτικού προϋπολογισμού. Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης σε όλες τις δομές της ειδικής εκπαίδευσης. Η χρηματοδότηση των ειδικών δομών να γίνεται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και να παίρνει υπόψη της τις πραγματικές ανάγκες των μαθητριών/ών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, χωρίς οικονομικούς εξορθολογισμούς που οδηγούν σε ελλιπή ή πλημμελή εκπαίδευση των μαθητριών/ών.
• Κατάργηση των νόμων που εμπορευματοποιούν την ειδική αγωγή και εκπαίδευση, κατηγοριοποιούν τους εκπαιδευτικούς και ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα. Στεκόμαστε ξεκάθαρα απέναντι στον οδικό χάρτη της Εθνικής Στρατηγικής για την Αναπηρία 2024-2030, ο οποίος ακυρώνει τις κατακτήσεις των αναπήρων και αποδομεί και διαλύει την ειδική αγωγή και εκπαίδευση.
• Διαχειριστικός έλεγχος ιδιωτικών μονάδων ειδικής εκπ/σης και μετατροπή τους σε δημόσιες.
• Έγκαιρη δημόσια και δωρεάν διάγνωση και καταγραφή των ατόμων με αναπηρία ή και ε.ε.ανάγκες.
• Έγκαιρη Πρώιμη παρέμβαση: βασικό στοιχείο της ΕΠΠ αποτελεί η πρώιμη ανίχνευση από δημόσια κέντρα που θα ανιχνεύουν και θα στηρίζουν καθολικά και δωρεάν την οικογένεια πριν, κατά και μετά τη γέννηση του παιδιού τους. Ίδρυση πλήρους και ολοκληρωμένων δημόσιων κέντρων ημέραςπου θα σχεδιάζουν και θα υλοποιούν δωρεάν προγράμματα έγκαιρης ΠΠ για παιδιά ηλικίας 0 έως και 4 ετών. Διεπιστημονικές ομάδες ανά δήμο για να στηρίζουν και θα συμβουλεύουν τους γονείς για τα δικαιώματα που έχουν και τις δημόσιες δομές υποστήριξης που υπάρχουν. Στελέχωσή τους με μόνιμο διεπιστημονικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων.
• Ίδρυση νέων δημόσιων ειδικών σχολείων, με κρατική επιχορήγηση,  με ασφαλείς προδιαγραφές και όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό.
• Ασφαλή, δημόσια και δωρεάν μεταφορά μαθητών από και προς το σχολείο και σε όλες τις προγραμματισμένες επισκέψεις των ειδικών σχολείων από την πρώτη μέρα έναρξης της σχολικης χρονιάς και από την πόρτα των σπιτιών των μαθητών/τριών.
• Στελέχωση των ειδικών σχολείων με μόνιμους εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων και όλες τις αναγκαίες  ειδικότητες (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, βοηθητικό προσωπικό κ.ά.) με μόνιμη σχέση εργασίας. Κανένα κλείσιμο-συγχώνευση σχολικής μονάδας.
• Σύγχρονα Αναλυτικά προγράμματα για τα ειδικά σχολεία με στόχο την αξιοποίηση του δυναμικού των μαθητών/τριων για την κοινωνική και επαγγελματική αποκατάστασή τους.
• Ενίσχυση της αλληλεπίδρασης ειδικών και γενικών σχολείων, με σαφή όρια λειτουργίας, με αναλυτικά προγράμματα για τον κάθε τύπο σχολείου που θα απαντά στις ανάγκες των μαθητριών/ών που υποστηρίζει.  
• Υποχρεωτική ίδρυση ΤΕ σε κάθε νηπιαγωγείο και δημοτικό με απαραίτητο εξοπλισμό και εποπτικό υλικό.
•  Δημιουργία και δεύτερου ΤΕ σε κάθε σχολική μονάδα, όταν ο αριθμός των υποστηριζόμενων μαθητριών/ών το απαιτεί (άνω των 3 μαθητριών/ών σε νηπιαγωγεία, άνω των 10 μαθητριών/ών σε δημοτικά), ανεξάρτητα από το μαθητικό δυναμικό του σχολείου.
• Δημόσια δωρεάν παράλληλη στήριξη για όσους μαθητές/τριες το έχουν ανάγκη, με αναλογία 1 προς 1. Καμία οικογένεια να μην πληρώσει από την τσέπη της για εξατομικευμένη υποστήριξη μαθητή σε σχολείο. Όχι στην ανασφάλιστη εργασία μέσα στο σχολείο.
• Έγκαιρες προσλήψεις προσωπικού σε μια φάση, πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
• Μείωση του αριθμού των μαθητριών/ών ανά γενικό τμήμα (15 μαθητές/τριες σε νηπιαγωγείο και Α-Β δημοτικού, 20 στις υπόλοιπες τάξεις).).
• Κατοχύρωση παιδαγωγικής εκπαιδευτικής κατεύθυνσης των ΚΕΔΑΣΥ, άμεση στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό, μικρότερες περιοχές ευθύνης ανά δήμο (π.χ. ένα ΚΕΔΑΣΥ για κάθε 1500 μαθητές/τριες), λιγότερες διοικητικές αρμοδιότητες, κινητές μονάδες που θα επισκέπτονται τα σχολεία και θα στηρίζουν εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες. Τα ΚΕΔΑΣΥ να υλοποιούν την υποστήριξη των μαθητών/τριών  με αναπηρία ή και ε.ε. ανάγκες μέσα στα σχολεία.
• Διορισμοί εκπαιδευτικών σε όλα τα δημόσια ιατροπαιδαγωγικά κέντρα.
• Αναβάθμιση των υπαρχόντων και ίδρυση νέων εκπαιδευτικών μονάδων δημόσιας και δωρεάν, ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΕΕΕΚ), διεύρυνση του ρόλου τους με μονάδες αυτόνομης διαβίωσης, προστατευμένα εργαστήρια, νομοθετική κατοχύρωση των αποφοίτων τους. Ειδική εκπαίδευση εφόρου ζωής για τα άτομα με βαριές, πολλαπλές αναπηρίες και ίδρυση δημόσιων και δωρεάν κέντρων αυτόνομης διαβίωσης. Μόνιμη σταθερή, προστατευμένη – υποστηριζόμενη εργασία για τα άτομα με αναπηρία  στο Δημόσιο και στον Ιδιωτικό Τομέα.
• Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί στις δομές της  ειδικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες της και για όλες τις ανάγκες της. Καμία κατηγοριοποίηση, κατακερματισμό και διαχωρισμό των εκπαιδευτικών. Κατάργηση του θεσμού των ΑΜΩ και της ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα! Ενιαία κριτήρια μεταθέσεων, διορισμών σε όλη την εκπαίδευση. Διορισμοί με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου και όλη την προϋπηρεσία. Διορισμός όλων των αναπληρωτών/ριών και όσων έχουν υπογράψει έστω και μια σύμβαση στο δημόσιο σχολείο. Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Όχι στην ελαστική εργασία.  
• Επαναλειτουργία των διδασκαλείων, με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, καθιέρωση του θεσμού της μετεκπαίδευσης σε θέματα ειδικής αγωγής και Εκπαίδευσης και στη β/βάθμια εκπαίδευση, περιοδική ουσιαστική επιμόρφωση (χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό) του προσωπικού όλων των ΣΜΕΑ, αλλά και των εκπαιδευτικών της γενικής εκπαίδευσης σε θέματα ειδικής αγωγής.
• Κατάργηση του Ν.3848/2010. Κανένα προσοντολόγιο. Όχι στα πιστοποιητικά παιδαγωγικής, διδακτικής επάρκειας. Όχι στην αξιολόγηση, στο σχεδιαζόμενο πιστοποιητικό επαγγελματικής επάρκειας και το πλαίσιο προσόντων εκπαιδευτικού.