Συνέντευξη Τύπου παραχώρησαν τα εκπαιδευτικά σωματεία, Σύλλογοι ΠΕ και ΕΛΜΕ που υπογράφουν τη διακήρυξη στήριξης των απεργών και των διωχθέντων με πειθαρχικά στην εκπαίδευση, την Πέμπτη 13.3 στις 12:00, στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Παρουσίασαν την κατάσταση στην εκπαίδευση με περισσότερα από 1.500 πειθαρχικά στις/στους απεργούς εκπαιδευτικούς γιατί απεργούν, εκατοντάδες άλλα για τη συνδικαλιστική και παιδαγωγική δράση των εκπαιδευτικών, σε μια προσπάθεια να φιμωθεί το εκπαιδευτικό κίνημα απέναντι στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης που επιχειρεί η κυβέρνηση. Επισήμαναν την ανάγκη να γίνουν τώρα ΓΣ και να αποφασιστούν απεργιακές κινητοποιήσεις, κάλεσαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, καθώς και στην μεγάλη εκδήλωση που πραγματοποιούν την Κυριακή 16.3 στις 11:00πμ στο Μαράσλειο με πανεπιστημιακούς και δικηγόρους με θέμα «Αξιολόγηση, αποδόμηση και η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου και η αντίσταση του κινήματος».
Εντυπωσιακή είναι η στήριξη του αγώνα των εκπαιδευτικών από γονείς με χιλιάδες υπογραφές και ψηφίσματα στήριξης των απεργών διωκόμενων εκπαιδευτικών από τους γονείς των σχολείων τους, με κινητοποιήσεις και ενημερώσεις στις αυλόπορτες καθώς και από την πανεπιστημιακή κοινότητα με περισσότερες από 370 υπογραφές πανεπιστημιακών δασκάλων να καλούν το υπουργείο να σταματήσει την επίδειξη αυταρχισμού απέναντι στους εκπαιδευτικούς και να πάρει μέτρα στήριξης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Στα πλαίσια της δράσης τους τα 27 αυτά σωματεία οργανώνουν εκδήλωση την Κυριακή 16.3 στις 11:00πμ με θέμα «Αξιολόγηση, αποδόμηση και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου και η απάντηση του κινήματος» και με ομιλητές/τριες τους Πανεπιστημιακούς Περικλή Παυλίδη, καθηγητή και πρόεδρο του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ, ο Βασίλης Αλεξίου, καθηγητή, ΠΤΔΕ του ΑΠΘ και τους δικηγόρους, Βαγιωνάκη Μερόπη, Παλαιολόγο Παλαιολόγο, Σκουνάκη Αρετή, Σμιλάκο Κοσμά, Συμεωνίδη Θοδωρή
Δια ζώσης στις παρακάτω περιοχές: Αθήνα, Μαράσλειος, Μαρασλή 4, Θεσσαλονίκη, ΕΔΟΘ, Προξένου Κορομηλά 52, Ζάκυνθος, γραφεία ΣΕΠΕ, Ν. Κολυβά 136, Βόλος, Λέσχη Εργαζομένων, Μεταμορφώσεως 19, Ηράκλειο, γραφεία ΣΕΠΕ “Δ. Θεοτοκόπουλος”, Τ. Γεωργιάδη & Ιερωνυμάκη, Ρέθυμνο, γραφεία ΣΕΠΕ, Καστρινογιαννάκη 43, Καλαμάτα, 3ο ΔΣ Καλαμάτας, Κομοτηνή, art cafe Βορώσι, Τσανακλή 8
Και διαδικτυακά στο λινκ https://us02web.zoom.us/j/83886592826
Ανοίγοντας την συνέντευξη τύπου, η Κάιλα Μυρσίνη, πρόεδρος του ΣΕΠΕ Αριστοτέλης, νεοδιόριστη και διωκόμενη και η ίδια αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες 27 εκπαιδευτικών σωματείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με σκοπό να υπάρξει ευρεία ενημέρωση για την ασφυκτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η εκπαίδευση με χιλιάδες εκπαιδευτικούς να διώκονται και να παραπέμπονται σε πειθαρχικά. Η συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία εξακολουθεί να φωνάζει «δεν έχω οξυγόνο», το ίδιο κι η εκπαίδευση. Η κυβέρνηση προωθεί μια σειρά από μέτρα που αποδομούν την δημόσια εκπαίδευση ως δημόσιο κοινωνικό αγαθό για όλους και όλες κι επειδή δεν έχει πια καμία νομιμοποίηση, προσπαθεί να την περάσει με παράνομες πράξεις, ολοκληρωτισμό και καταστολή του απεργιακού δικαιώματος. Στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί διώκονται γιατί απεργούν. Μόνο ο Αριστοτέλης έχει περισσότερα από 100. Στο στόχαστρο βρίσκεται ιδιαίτερα η νεότερη γενιά. Για να καταλήξει: «Οι εκπαιδευτικοί δηλώνουμε ότι θα σταθούμε αντάξιοι του ιστορικού και κοινωνικού ρόλου που μας αναλογεί, ενός ρόλου που νοηματοδοτείται από τη σχέση μας με την κοινωνία. Θα πάμε μέχρι το τέλος και θα νικήσουμε. Με το βλέμμα στραμμένο στον ορίζοντα μιας απελευθερωτικής και απελευθερωμένης παιδείας στο ύψος των κοινωνικών και μορφωτικών αναγκών. Τα δημόσια σχολεία ήταν και θα παραμείνουν «η καρδιά των κοινοτήτων μας».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Παπαδημητρίου Δημήτρης, πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ Κυκλάδων όπου ανάδειξε τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί στις Κυκλάδες και γενικότερα στην Ελλάδα, λόγω της υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης και των πολιτικών που οδηγούν σε ανισότητες. Παρουσίασε την έλλειψη εκπαιδευτικών, τις χαμηλές αμοιβές, το υψηλό κόστος διαβίωσης και τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση. Κατάγγειλε την εμπορευματοποίηση της παιδείας μέσω μέτρων όπως τα IB και τα «Ωνάσεια σχολεία», τα οποία εντείνουν τις κοινωνικές διακρίσεις.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην πολιτική αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, η οποία, αντί να βελτιώνει το διδακτικό έργο, επιφέρει γραφειοκρατικά βάρη και λειτουργεί ως μηχανισμός ελέγχου και καταστολής. Σημείωσε ότι η συνέντευξη Τύπου, διοργανωμένη από 27 εκπαιδευτικά σωματεία, προβάλλει τον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές, τις διώξεις συναδέλφων τους και την περιστολή των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Προβάλλει την επιτακτική ανάγκη να αγωνιστούμε μέσα από τα σωματεία μας, μαζί με τους χιλιάδες μαχόμενους συναδέλφους μας ενάντια στην αξιολόγηση, μέχρι να παύσουν οι χιλιάδες άδικες διώξεις των συναδέλφων μας και να γυρίσει πίσω στη δουλειά της η συναδέλφισσά μας Χρύσα Χοτζόγλου, η οποία τέθηκε για συνδικαλιστικούς λόγους σε δυνητική αργία. Τέλος, υπογράμμισε τη δέσμευση των εκπαιδευτικών να συνεχίσουν τον αγώνα τους για ένα δημόσιο και δωρεάν σχολείο, υπερασπίζοντας τη μόρφωση ως κοινωνικό αγαθό και διεκδικώντας ένα σχολείο ισότητας, δικαιοσύνης και παιδαγωγικής ελευθερίας.
Η δασκάλα Παλαιστίδου Ρία, διωκόμενη για το ταμπλό που έφτιαξαν τα παιδιά της για την ειρήνη και την Παλαιστίνη τοποθετήθηκε και είπε: «Οκτώβρης 2024… στα κάγκελα έξω από την τάξη μας κρεμιέται η εικαστική δημιουργία των παιδιών. Λευτεριά στην Παλαιστίνη, πεταλούδες, λουλουδάκια, χρώματα οι λέξεις των παιδιών. Μπορεί ένα πανό να ενοχλεί; Ναι μπορεί, γιατί είναι γραμμένο με κόκκινα γράμματα, γιατί κρεμιέται έξω. Τώρα μπορούν να το δουν όλοι, να γίνει σύνθημα. Άλλη είναι η επίσημη πολιτική. Πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη, να απολογηθείς, αλλιώς διώξεις. Με τους συναδέλφους/ισσες, με τον σύλλογο, με όλους εσάς απαντήσαμε. Κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις… φτάνει παντού – καμιά υποχώρηση, καμία δίωξη. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να μπορούν ελεύθερα να διδάσκουν, να είναι με το δίκιο, με την Λευτεριά.»
Ο Περικλή Παυλίδης, πρόεδρος και καθηγητής του Π.Τ.Δ.Ε. του Α.Π.Θ. τόνισε ότιη αυταρχική αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών από την κυβέρνηση, αποκαλύπτουν την αδυναμία της να κερδίσει τη συναίνεση τους όσο αφορά την αξιολόγηση και γενικότερα την εκπαιδευτική της πολιτική. Επισήμανε ότι δεν είναι αυτόνομο θέμα αλλά πρέπει να εξετάζεται σε συνάρτηση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης αλλά και σε όλα τα κοινωνικά αγαθά. Αποτελεί αποφασιστικό μοχλό της διεθνούς πολιτικής μετάλλαξης του δημόσιου σχολείου, της μετατροπής σε αυτόνομη μονάδα που θα βρίσκει μόνη της τους πόρους αλλά και θα προσλαμβάνει και θα απολύει το διδακτικό προσωπικό αποσταθεροποιώντας εξαιρετικά τις συνθήκες εργασίας τους. Ενοχοποιεί τους εκπαιδευτικούς για την προβληματική κατάσταση των σχολείων, χρεώνει σε αυτούς την ευθύνη για τα μαθητικά αποτελέσματα ενώ απενοχοποιεί τις κυρίαρχες εκπαιδευτικές και κοινωνικές πολιτικές και τις κοινωνικές δυνάμεις και τα κοινωνικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από αυτές τις πολιτικές. Από αυτή τη σκοπιά αγωνιζόμενοι και αγωνιζόμενες οι εκπαιδευτικοί δίνουν έναν αγώνα για τις ανάγκες της κοινωνίας κι η νίκη των εκπαιδευτικών είναι σημαντική για την κοινωνία και χρειάζεται την συμπαράσταση της. Δήλωσε την αμέριστη στήριξη του στον αγώνα των εκπαιδευτικών ενάντια σε πολιτικές που ρήμαξαν και ρημάζουν τη δημόσια εκπαίδευση και όλα τα δημόσια αγαθά.
Η Καρλαύτη Άννα, πρόεδρος του ΣΕΠΕ Αθηνά, νεοδιόριστη και διωκόμενη και η ίδια, αναφέρθηκε στο ντελίριο του καθεστωτικού αυταρχισμού της Α’ Διεύθυνσης ΠΕ Αθήνας που έχει στήσει βιομηχανία επίδοσης πειθαρχικών, 80 πειθαρχικά μόνο στον ΣΕΠΕ Αθηνά. Οι παράνομες και αυθαίρετες αυτές πειθαρχικές διώξεις και οι εκβιασμοί της μη μονιμοποίησης των νεοδιόριστων συναδέλφων-ισσών, που κάθε άλλο παρά “νέοι’’ δεν είναι, καθώς υπηρετούν τον κλάδο ήδη 15-20 χρόνια, όχι απλά δεν τρομοκρατούν αλλά εξοργίζουν και οπλίζουν με περίσσιο θάρρος! Επισήμανε ότι «Με τη δικτύωση με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία προσπαθούμε να αναδείξουμε το ζήτημα στους γονείς και σ’ όλη την κοινωνία και να το συνδέσουμε με τον ευρύτερο κοινωνικό βηματισμό, που εκδηλώθηκε στη μεγαλύτερη των τελευταίων ετών πανεργατική απεργία της 28ης Φλεβάρη αλλά και σε όλες τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που γίνονται ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών και στην κυβερνητική πολιτική της κοινωνικής λεηλασίας. Είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και θα νικήσουμε!»
Η Ιωαννίδου Κατερίνα – Νεοδιόριστη του ’22, Απεργός- Απέχουσα Δασκάλα στο ΔΣ Ουρανούπολης, Χαλκιδικής από την επιτροπή αγώνα του ΣΕΠΕ Χαλκιδικής, σημείωσε ότι «στην τρέχουσα συγκυρία Κυβέρνηση και Υπουργείο έχουν εξαπολύσει πογκρόμ διώξεων κατά των εκπαιδευτικών, γιατί διδάσκουμε για την ειρήνη, γιατί διεκδικούμε τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών, γιατί απεργούμε. Στην περίπτωση μου επιστρατεύτηκε ένστολος αστυνομικός για την επίδοση του εμπιστευτικού φακέλου παραπομπής μου σε πειθαρχικό την ώρα του μαθήματος. Όσο κι αν εντείνουν την τρομοκρατία αντιμετωπίζοντάς μας ως κοινούς εγκληματίες, οι μάχιμες/-οι εκπαιδευτικοί δεν τρομοκρατούμαστε, συνεχίζουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση της απεργίας, της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και για την κοινωνία.»
Οι διωκόμενοι Χοτζόγλου Χρύσα και Χαρτζουλάκης Δημήτρης είπαν ότι εκτιμούν ότι η απόφαση του υπουργού Παιδείας να προχωρήσει σε δυνητική αργία, ανοίγοντας το δρόμο για την πρώτη -μετά τη χούντα- απόλυση εκπαιδευτικού από το δημόσιο σχολείο για συνδικαλιστικούς λόγους αποτελεί κεντρική πολιτική απόφαση. Έρχεται σε μια περίοδο όπου υπάρχει ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας αλλά και των εργαζομένων. Η προσπάθεια επιβολής υποταγής στους εκπαιδευτικούς με την αξιολόγηση είναι μήνυμα υποταγής στην νεολαία. Ότι διώκονται επειδή συμμετείχαν σε κοινή κινητοποίηση εκπαιδευτικών και μαθητών ενάντια στην αξιολόγηση που την αντιπαλεύει όλος ο κλάδος και οι εκπαιδευτικοί. Τους ενοχλεί όταν κινητοποιούνται από κοινού μαθητές- εκπαιδευτικοί (για αυτό μιλάνε για υποκινήσεις κτλ) γιατί μπορεί να δημιουργηθεί μέτωπο. Για αυτό κυνήγησαν με μανία αυτή την κινητοποίηση. Μέσα σε ένα χρόνο κάναν εδε, μηνύσεις, ερώτημα αργίας, κίνησαν όλους τους κρατικούς μηχανισμούς. Θέλουν να στείλουν μήνυμα παραδειγματισμού σε όλο τον κλάδο. Συνιστά ποιοτική κλιμάκωση της επίθεσης του συστήματος στα σωματεία, στους αγώνες και τις ελευθερίες. Αυτό γίνεται κατανοητό από τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι επιδιώκουν να βρουν τρόπους να εκφράσουν την αγανάκτηση τους. Οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ούτε θέλουν ούτε μπορούν να δώσουν καμία πραγματική μάχη για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής – αντιλαϊκής πολιτικής. Η οργή και η αγανάκτηση των εκπαιδευτικών πρέπει να εκφραστεί μέσα στην οργανωμένη πάλη, με συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, διαδηλώσεις. Με ανυποχώρητο αγώνα, κόντρα στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Τέλος, κάλεσαν στην ανοικτή συνέλευση αγώνα το Σάββατο 15 Μαρτίου στις 12 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, τα σωματεία να πάρουν άμεσα αποφάσεις, να γίνουν γενικές συνελεύσεις. Να προσπεράσουν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και να συντονιστούν ώστε να γίνει άμεσα απεργιακή κινητοποίηση.
Η Μυρτώ Μπέρνχαρτ, γραμματέας του συλλόγου γονέων του 26ου ΔΣ δήλωσε ότι «υπερασπιζόμαστε το Δημόσιο Σχολείο, σε καιρούς που η απαξίωση των αναγκών του συνοδεύεται από τη ραγδαία επίθεση στον δημόσιο χαρακτήρα του. Στεκόμαστε στο πλευρό των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών που διώκονται πειθαρχικά για τη συμμετοχή τους στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση. Το Υπουργείο Παιδείας θέλει τα σχολεία να είναι πεδία μετάθεσης ευθυνών σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, πεδία αυταρχισμού, γραφειοκρατίας, θεατρινισμών, διακρίσεων, και επιχειρηματικών συμφερόντων. Μαζί με τους δασκάλους των παιδιών μας, παλεύουμε για ένα Δημόσιο Σχολείο που σέβεται τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα.»
Ο Περικλής Κορομηλάς, διωκόμενος νεοδιόριστος από τον ΣΕΠΕ Μεσσηνίας, είπε ότι «Στον νομό Μεσσηνίας υπάρχουν εννιά διωκόμενοι παρόλο που συμμετέχουν στη νόμιμη απεργία αποχή που έχει κηρύξει η ομοσπονδία. Ποιους στέλνει η διεύθυνση και το υπουργείο στα πειθαρχικά; Τους εκπαιδευτικούς που στήριξαν τα σχολεία τα τελευταία είκοσι χρόνια περιφερόμενοι σε όλη την Ελλάδα δουλεύοντας ως αναπληρωτές. Όλα αυτά τα χρόνια ήμασταν ικανοί να διδάξουμε και τώρα ξαφνικά γίναμε ανίκανοι; Οι σύμβουλοι που όφειλαν να υποστηρίζουν το έργο μας έχουν μετατραπεί σε αξιολογητές και στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν χάσει την επαφή με τη διδασκαλία και την τάξη. Ένας από τους στόχους της αξιολόγησης είναι να φορτώσουν στις πλάτες των εκπαιδευτικών όλα τα κακώς κείμενα της εκπαίδευσης. Παρά τις προσπάθειες καταστολής, οι εκπαιδευτικοί δεν το βάζουν κάτω, στην πρόσφατη απεργία για το έγκλημα των Τεμπών οι συνάδελφοι στο νομό μας συμμετείχαν σε ποσοστό πάνω από το 90%. Συνεχίζουμε πιο δυναμικά για την ανατροπή αυτής της πολιτικής!»
Η Κακούρου Κωνσταντίνα, πρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ Αθήνας αναφέρθηκε ότι «οι διώξεις εκπαιδευτικών για τα φρονήματά τους κλιμακώνονται από τις παραπομπές στα πειθαρχικά για την απεργία αποχή μέχρι την δυνητική αργία, λόγω διαμαρτυρίας. Οι αιτίες τους βρίσκονται στην προσπάθεια της κυβέρνησης να «ξεμπερδέψει» με όσες φωνές την εμποδίζουν στο να φτάσει στην μετατροπή της παιδείας σε εμπόρευμα για «πελάτες», κερδοφόρο για τις αντίστοιχες επιχειρήσεις. Οι φωνές αυτές δεν είναι μεμονωμένες, ούτε λίγες! Είναι περισσότερα από 220 ΕΛΜΕ/ΣΕΠΕ, η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ, η ΑΔΕΔΥ! Το πλασάρισμα της πολιτικής μέσω της ενοχοποίησης των εργαζόμενων για την αποδόμηση πολλών αγαθών (παιδεία, υγεία κ.α) δεν πείθει κανένα/καμία. Οι συνέπειες των διώξεων είναι ολέθριες για τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, την κοινωνία. Η αλληλεγγύη από όλους -ες είναι το οξυγόνο. Αυτό που πρόκειται να μείνει, αν νικήσει αυτή η πολιτική, είναι μια καθημαγμένη παιδεία, μια αβίωτη κοινωνία. Ο 5ετής αγώνας μας κατά της αξιολόγησης δίνεται για να έχουμε δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση! Δεν έχουμε περιθώριο υποχώρησης! Είναι καθήκον εκπαιδευτικό, κοινωνικό, ανθρώπινο να νικήσουμε!»
Ο Δημήτρης Αντωνίου, απολυμένος συμβασιούχος στο ΕΚΠΑ λόγω συνδικαλιστικής δράσης, σημείωσε ότι «εξελίσσεται μια βιομηχανία διώξεων και τρομοκράτησης η οποία έχει στηθεί από το κράτος και την κυβέρνηση με σκοπό την πειθάρχηση όλων. Δε θέλουν σε καμία περίπτωση τη κοινή συνάντηση και τους κοινούς αγώνες εκπαιδευτικών με φοιτητές, γονείς και μαθητές. Στην δική μου περίπτωση μου αποδεικνύεται περίτρανα αυτό. Η προσωπική στοχοποίηση και διαπόμπευση, οδήγησε τελικά στην απόλυσή μου απλά και μόνο γιατί υλοποίησα την απόφαση του συλλογικού μου οργάνου, της γενικής συνέλευσης! Μάλιστα, ξεκάθαρα δήλωσαν ότι με εντολή του κράτους και των πρυτανικών αρχών τιμωρούμαι γιατί δυσφήμισα και έπληξα το κύρος του πανεπιστήμιου Αθηνών επειδή συμμετείχα σε μια διαμαρτυρία! Αυτός είναι ο λόγος της απόλυσης! Γιατί η διαμαρτυρία έπληξε το κύρος και όχι η πολιτική υποβάθμισης των υποδομών, του προσωπικού και του περιεχομένου σπουδών!»
Η Σπυριδούλα Δαλάινα, ταμίας του ΣΕΠΕ «Κ. Σωτηρίου», νεοδιόριστη του 2022 στην Ανατολική Αττική, κατήγγειλε ότι «Στον ΣΕΠΕ Κ. Σωτηρίου, η διεύθυνση Ανατολικής Αττικής, έχει προχωρήσει από τον Σεπτέμβρη σε συγχωνεύσεις τμημάτων στοιβάζοντας 26 παιδιά, μετακινήσεις μαθητών, αδιαφορία για πολλά κενά στην ειδική αγωγή. Συνέχισε τον αυταρχισμό με 15 καθαιρέσεις απεργών διευθυντών/προϊσταμένων εξαγριώνοντας τους γονείς των σχολείων για τις οποίες έχουμε ήδη καταθέσει αίτηση ακύρωσης. Η διεύθυνση εκβίασε τους νεοδιόριστους/ες εκπαιδευτικούς στέλνοντας τελεσίγραφο για δήλωση μετάνοιας, που απαντήθηκε άμεσα με κείμενο 42 υπογραφών που είπαν «Συνεχίζουμε!». Έφτασε στο σημείο να απολύσει αναπληρώτρια που είχε προσληφθεί με τοπική πρόσκληση η οποία τελικά επαναπροσλήφθηκε μετά από τις κινητοποιήσεις όλων των συλλόγων της Αν. Αττικής, ενώ έχουμε και δίωξη σε εκπαιδευτικό νεοδιόριστη επειδή κατήγγειλε ελλείψεις σε προσωπικό. Οι απεργοί απέχοντες επιμένουμε κατά δεκάδες! Συνεχίζουμε την απεργία αποχή, παρά τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία!»
Η Λάζου Έφη, πρόεδρος του ΣΕΠΕ «Δ. Σολωμός» Ζακύνθου επισήμανε ότι οδηγούμαστε σε «ένα ημι-δημόσιο σχολείο των χορηγών. Ο φόβος στάχτη στα μάτια των εκπαιδευτικών, την ώρα που οι οδοστρωτήρες των ιδιωτικοποιήσεων θα ισοπεδώνουν ότι θα έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση στην Ελλάδα. Δυο ημερίδες συνεργασίας των διευθύνσεων εκπαίδευσης στη Ζάκυνθο και της περιφερειακής διεύθυνσης εκπ/σης Ιονίων Νήσων με γνωστούς ξενοδοχειακούς ομίλους και συλλόγους ξενοδόχων στο νησί, (η μια δε εξ αυτών- διήμερη επιμορφωτική -υποχρεωτική για όλους τους εκπαιδευτικούς της α΄θμιας στην έναρξη του σχολικού έτους) αποκαλύπτουν τις κυβερνητικές προθέσεις παράδοσης του δημόσιου σχολείου σε ιδιωτικούς φορείς και επιχειρηματίες, όχι μόνο μέσω του θεσμού των χορηγιών, αλλά και σε όλες τις πτυχές της δημόσιας εκπαίδευσης. Ο φόβος, οι απειλές και οι διώξεις είναι η παράλληλη πραγματικότητα που προσπαθούν να επιβάλλουν με τους νόμους της αξιολόγησης για να μη βρουν φραγμούς στα σχέδια τους. Αλλά οι παιδαγωγοί που θυσίασαν τόσα χρόνια από τη ζωή τους για το καλό της δημόσιας εκπαίδευσης δε φοβούνται ούτε αυτές τις θυσίες!»
Ο Παλαιολόγος Παλαιολόγος, δικηγόρος, μέλος της νομικής ομάδας των πρωτοβάθμιων σωματείων, αναφέρθηκε στον αγώνα των εκπαιδευτικών που κατόρθωσε κι έφερε στην επιφάνεια κεντρικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με το δημόσιο σχολείο, τον ρόλο του εκπαιδευτικού αλλά και πώς μπορούν να νικούν οι αγώνες. Αναδείχθηκε ο πρωτεύοντας ρόλος των πρωτοβάθμιων σωματείων που η κυβέρνηση δύσκολα μπορούσε να αντιμετωπίσει. Επειδή έχει αρχίσει να αποκτά ιδιαίτερα επικίνδυνα και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά, η πολιτεία επιστράτευσε ότι πιο κατασταλτικό παράνομο κι αντιυπαλληλικό έχει ψηφίσει η ελληνική νομοθεσία. Το πειθαρχικό δίκαιο συνιστά ειδικό δίκαιο και πρέπει να εφαρμόζεται πολύ λελογισμένα και όχι σε μαζικό επίπεδο. Όταν ασκείται με καθολικό και γενικευμένο τρόπο, το πειθαρχικό δίκαιο χάνει την ουσία και αποτελεί αποτυχία της κυβέρνησης και του μέτρου που έχει εξαγγείλει. Καθοριστικός παράγοντας για το θετικό αποτέλεσμα αυτού του αγώνα είναι η συνέχιση του μαζικού αγώνα και η συσπείρωσή, αυτά είναι που φοβούνται!
Ο Παναγιώτης Ανάπαλης, νεοδιόριστος του ’20 και διωκόμενος στη Θεσσαλονίκη, τόνισε πώς σήμερα οι χιλιάδες διώξεις σε όλη τη χώρα δεν προκύπτουν γιατί «αρνούμαστε να εκτελέσουμε κανένα υπηρεσιακό μας καθήκον, είμαστε κάθε μέρα στα σχολεία μας και βοηθάμε τα παιδιά να κατακτήσουν νέες γνώσεις και δεξιότητες για τη ζωή τους. Το έγκλημα που μας καταλογίζουν είναι πως συμμετέχουμε σε μία νόμιμα προκηρυγμένη απεργία! Η μόνη της επιδίωξη της αξιολόγησης είναι η διάλυση των σχολείων της γειτονιάς και της παιδαγωγικής μας ελευθερίας. Δίνουμε λοιπόν τη μάχη για να υπερασπιστούμε την παιδαγωγική μας ελευθερία, το δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας του σχολείου της γειτονιάς για όλα τα παιδιά αλλά και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά μας στην απεργία. Δεν πρόκειται για συντεχνιακές διεκδικήσεις αλλά για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που αφορά τους γονείς, τους μαθητές και τις μαθήτριές μας αλλά και όλη την κοινωνία.»
Η Αΐντα Γκικουρία, πρόεδρος του ΣΕΠΕ «Ο Περικλής», φέρνοντας την εικόνα της ΔΙΠΕ Β΄ Αθήνας επισήμανε ότι «και στον ΣΕΠΕ Περικλή έχουν λάβει κλήση να «δικαστούν» τέσσερις νεοδιόριστες συναδέλφισσες μας επειδή συμμετέχουν σε νόμιμη ΑΑ της ΔΟΕ απέναντι στην ατομική αξιολόγηση. Συναδέλφισσες που έφτασαν να διοριστούν το 2022 αφού είχαν οργώσει κυριολεκτικά όλη την Ελλάδα πάνω από δέκα χρόνια ως αναπληρώτριες και τώρα αμφισβητείται η επαγγελματική τους υπόσταση. Έχει ακόμα επιβληθεί αυταρχικά και παράνομα – μοναδική περίπτωση πανελλαδικά – η ποινή της μισθολογικής καθήλωσης σε συναδέλφισσα που το 2021 συμμετείχε ως προϊσταμένη στην Απεργία Αποχή από την Αξιολόγηση της Σχ. Μονάδας που έχει κηρύξει το σωματείο μας. Επίσης έχουμε και μια καθαίρεση προϊσταμένης νηπιαγωγείου απεργού. Παράλληλα, αυθαίρετα και παράτυπα έχει παρακρατηθεί μέρος του μισθού ενός συναδέλφου για συμμετοχή σε στάση εργασίας ενώ ο ίδιος συμμετέχει στην ΑΑ από την Αξιολόγηση της σχ. Μονάδας που έχει κηρύξει το σωματείο μας!»
Η Πολίνα Τόλη, πρόεδρος του ΣΕΠΕ «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», νεοδιόριστη η ίδια του ’22, στην τοποθέτησή της επισήμανε ότι «Στη Δυτική Αττική, μια περιοχή με πολλά προβλήματα και μαθητ(ρι)ές που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, οι εκπαιδευτικοί δίνουμε καθημερινό αγώνα να στηρίξουμε τα παιδιά και τις οικογένειές τους, παρά τα δεκάδες κενά εκπαιδευτικών που εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να υπάρχουν. Η ΔΙΠΕ Δυτ. Αττικής, αντί να μονιμοποιήσει τους δικαιωμένους νεοδιόριστους/ες του ’20, τους κρατά σε ομηρία και έχει στήσει βιομηχανία διώξεων προχωρώντας σε δεκάδες πειθαρχικά σε απεργούς νεοδιόριστες/ους. Οι συναδέλφισσες κι οι συνάδελφοι δεν υποχωρούν από τις μεθόδους τρομοκράτησης και απειλών και με αλληλέγγυους μόνιμους εκπαιδευτικούς και αναπληρωτές/τριες συνεχίζουν αταλάντευτοι/ες τον αγώνα. Δηλώνουν ότι δε θα κλείσει η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ τη φωνή όσων παλεύουμε να μην διαλυθεί το δημόσιο σχολείο! Για να αναπνεύσουμε Οξυγόνο στην Εκπαίδευση θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην διάλυση του δημόσιου σχολείου και την εμπορευματοποίηση του!»
Η Ντίνα Ρέππα, μέλος της επιτροπής αγώνα του ΣΕΠΕ «Αριστοτέλης», τόνισε ότι είναι πογκρόμ, μόνο στον Αριστοτέλη έχουν πειθαρχικά το 15% των μελών του σωματείου, το 60% των νεοδιόριστων και απειλείται το 70% των εκπαιδευτικών ενώ πανελλαδικά με τη γενίκευση της αξιολόγησης απειλούνται με πειθαρχικά πάνω από το 50% των εκπ/κών, δηλαδή πολλές δεκάδες χιλιάδες. Θέλουν να τσακίσουν τον ανθό της εκπαίδευσης, κορίτσια κι αγόρια 25 με 35 ετών για να περπατήσει η πιο κυνικά ταξική και χυδαία αντιδραστική πολιτική. Η συμπαράσταση των γονιών είναι συγκινητική, χιλιάδες υπογραφές στήριξης. Η απάντηση οφείλει να είναι απεργιακή κλιμάκωση, ΓΣ και μεγάλα αγωνιστικά γεγονότα. Και τελείωσε τονίζοντας, ότι δεν είναι ηρωίδες/ήρωες οι διωκόμενες/οι. Συνεχίζουν αυτόν τον αγώνα ως τη νίκη γιατί η θέση τους είναι στο πλευρό του δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά.
Ο Μάνθος Κυριακόπουλος, νεοδιόριστος, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, επισήμανε πωςη μαχόμενη εκπαίδευση με απαιτητικότητα και συνολική μάτια κάνει πραγματική αντιπολίτευση 5 χρόνια τώρα… Για ποια αποκατάσταση της τάξης δουλεύουν οι δυνάμεις της αστυνομίας και των ΜΑΤ στις διευθύνσεις; Της φίμωσης και της καταστολής των εκπαιδευτικών κατά το πρότυπο του σχολείου που θέλουν με την στρατηγική καπιταλιστική αναδιάρθρωση… Τα παραδείγματα πολλά… Απόλυση του Αντωνίου, μηνύσεις του πρύτανη του ΕΜΠ στο ΣΕΡΕΤΕ, διώξεις σε γιατρούς, στους εργαζόμενους στον πολιτισμό… Όλα αυτά μαζί με τις εργοδοτικές απολύσεις λόγω απεργίας! Εδώ δεν παραδίνεται κάνεις δηλώνει η νέα γενιά και τα μεγάλα ΟΧΙ τα λέμε απέναντι στο κράτος και τη Διοίκηση μαζί με το κύμα αλληλεγγύης, το κέντρο αγώνα των σωματείων. Αυτή η γενιά σηκώνει το βάρος με κάλεσμα σε γενίκευση, απεργιακή πρόταση, με συνολικό πολιτικό εκβιασμό της πολιτικής τους, να ανασαίνει ο λαός.. όπως λέμε έξω τώρα η Hellenic Train έτσι λέμε έξω οι έμποροι από την Παιδεία. Για την παιδαγωγική ελευθερία και τη γνώση που δεν έχει αξία χρήσης μόνο όταν βγάζει κέρδος αλλά για τη συλλογική κίνηση και εξέλιξη της κοινωνίας ως πολιτική πράξη.. Σε αυτή την πράξη δηλώνουμε παρόντες και παρούσες!
Η Μαρία Μαθιουδάκη, νεοδιόριστη στο Γυμνάσιο με λυκειακές τάξεις στους Φούρνους, τόνισε ότι η ΔΙΔΕ Σάμου αφού πρώτα τους έδωσε τα εύσημα για την λειτουργία του σχολείου σε ακριτικό νησί αμέσως μετά παρέδωσε 4 πειθαρχικά στους 5 νέους/νέες εκπαιδευτικούς που στελεχώνουν το σχολείο! Το ακριτικό σχολείο! Θεώρησε η διοίκηση ότι θα είναι εύκολος ο δρόμος της στους Φούρνους Ικαρίας, αλλά διαψεύστηκε! Τώρα που θα ακολουθήσει η Ικαρία τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα για τη ΔΙΔΕ και το ΥΠΑΙΘ! Συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!
Το ραντεβού ανανεώθηκε για την Κυριακή 16.3 στην εκδήλωση των σωματείων